فهرست مطالب
تاریخ: ۱۵ آبان ۱۴۰۲
اگر تا به حال به کمر درد مبتلا شده اید احتمالا از داروهای مسکن استفاده کرده اید، اما همه داروها یکسان نیستند. داروی مسکنی که پزشک برای شما تجویز میکند به علت درد، شدت آن و اینکه آیا آن دارو برای شما مناسب است یا خیر بستگی دارد. اکثر افراد مبتلا به کمر درد حاد (کوتاه مدت) نسبتا سریع و در عرض چند هفته بهبود می یابند. در ادامه اطلاعاتی از داروهای مسکنی که ممکن است پزشک برای شما تجویز کند ارائه شده است. اگر درد شما بسیار شدید است، بدتر می شود یا کیفیت زندگی شما را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار می دهد، ممکن است پزشک شما را به یک مرکز تخصصی درد یا کلینیک ارجاع دهد. استفاده از داروهای مسکن موقتی است. اگر قصد داشتید درد خود را برای همیشه درمان کنید باید از تکنیک های دیگری مانند طب سوزنی، ماساژ، درمان بیوفیدبک، لیزر درمانی، تحریک الکتریکی عصب و سایر درمان های غیر جراحی ستون فقرات استفاده کنید. برای درمان کمر درد باید به یک پزشک با تجربه و ماهر که با روش های درمانی و نحوه کنترل عوارض آشنا است مراجعه کنید. این کار خطرات و عوارض جانبی و همچنین زمان بهبودی بعد از درمان را کاهش می دهد.
نحوه عملکرد مسکن ها چگونه است؟
پوست و بافت‌های بدن انسان حاوی پایانه‌های عصبی فراوانی هستند. برخی از این پایانه‌های عصبی قادر به احساس درد هستند، مانند درد سوختگی یا درد ناشی از ضربه به بخشی از بدن (مثلاً ضربه پا به ساق پا). هنگامی که سلول‌های بدن آسیب می‌بینند، ماده‌ای به نام پروستاگلاندین ترشح میشود. پایانه‌های عصبی حساس به این ماده شیمیایی هستند و زمانی که پروستاگلاندین آزاد میشود، پیام‌های درد و آسیب را از طریق سیستم عصبی به مغز منتقل میکنند. آنها همه جزئیات درباره درد را به مغز اطلاع می‌دهند، از جمله مکان و شدت آن. سپس مغز واکنشی نشان می‌دهد.
درد آزاردهنده است، اما کاملاً بد نیست. درد سیگنال اولیه برای بدن است که مشکلی رخ داده و شما میتوانید برای درمان آن اقدام کنید. اگر قادر به احساس درد نبودید و دستتان را بر روی یک شعله قرار می‌دادید، به سوختگی دستتان نمی‌پیچیدید. درد باعث میشود مغز این پیام را دریافت کند و شما فوراً دستتان را از روی شعله بردارید.
استفاده از داروهای مسکن مانند ایبوپروفن موجب کاهش ترشح پروستاگلاندین توسط سلول‌های آسیب دیده میشود. زمانی که سلول‌ها این ماده شیمیایی را ترشح نمیکنند، درد کاهش می‌یابد یا از بین می‌رود. همچنین، مصرف استامینوفن باعث کاهش درد میشود.
انواع مسکن برای کمر درد
انواع مختلفی از مسکن ها برای کمر درد وجود دارد. در ادامه به برخی از مهم ترین آنها اشاره می کنیم.
استامینوفن (تیلنول)
ممکن است پزشک استامینوفن را به عنوان اولین درمان برای درد کمر به شما پیشنهاد کند. اسنامینوفن درد را متوقف می کند اما التهاب را کاهش نمی دهد. استامینوفن نسبت به سایر داروها تاثیر منفی کمتری روی معده دارد. شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد استامینوفن علاوه براینکه برای تسکین دندان درد، سردرد و درد بعد از جراحی مفید است می تواند در کاهش کمر درد هم موثر باشد. هر مسکن برای درد خاصی مناسب است اما به این معنی نیست که چون در آزمایشات بالینی موثرترین درمان شناخته نشده است به کاهش درد شما کمک نخواهد کرد.
عوارض جانبی
مصرف مسکن با دوز های بالا می تواند به کبد آسیب بزند. به همین دلیل است که پزشکان توصیه می کنند که در روز حدود ۳ گرم مسکن مصرف کنید حتی اگر حداکثر دوز مصرفی روزانه ۴ گرم باشد.
NSAIDs (آسپرین، ایبوپروفن، موترین)
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی جایگزین استامینوفن هستند و می تواند بدون نسخه آن ها را خریداری کنید. آنها به کاهش تورم و تب کمک میکنند.
عوارض جانبی
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی میتوانند باعث مشکلات گوارشی مانند حالت تهوع و اسهال و همچنین سوزش سر دل و درد معده شوند. این داروهای به ندرت ممکن است عوارض جدی مانند خونریزی داخلی معده و زخم معده داشته باشند. آنها همچنین ممکن است باعث مشکلات قلبی و آسیب کلیه شوند.
شل کننده های عضلانی
در برخی موارد ممکن است پزشک این داروها را برای کمر درد شما تجویز کند. برخی از رایج ترین شل کننده های عضلانی مورد استفاده سیکلوبنزاپرین (فلکسیریل)، متاکسالون (اسکلاکسین) و تیزانیدین (زانافلکس) هستند. این داروها باعث کاهش اسپاسم عضلانی می شوند.
عوارض جانبی
شل کننده های عضلانی عوارض جانبی مانند خواب آلودگی و سرگیجه دارند.
داروهای ضد افسردگی
این داروها یک گزینه درمانی برای دردهای نوروپاتیک هستند. اما احتمالا بلافاصله بعد از درمان نتایح را مشاهده نخواهید کرد. اکثر بیمارن چند هفته پس از مصرف این داروها دردشان تا حد متوسط کاهش می یابد.
موارد زیر رایج ترین داروهای ضد افسردگی تجویز شده برای کمر درد هستند:
- آمی تریپتیلین
- کلومیپرامین ( آنافرانیل)
- دزیپرامین (نوراپرامین)
- داکسپین
- ایمی پرامی (توفرانیل)
- نورتیپتیلین (Pamelor)
عوارض جانبی
مصرف داروهای ضد افسردگی ممکن است شما را دچار خواب آلودگی، سرگیجه، خشکی دهان و یبوست کند.
مسکن های مخدری
در برخی موارد پزشکان این مسکن ها را برای کمر درد تجویز می کنند اما تحقیقات نشان می دهد که این داروها فقط باعث تسکین موقت می شوند و عوارض زیادی مانند تغییرات هورمونی و اعتیاد به همراه دارند. در نتیجه پزشکان معمولا آنها را برای دردهای مزمن یا طولانی مدت تجویز نمی کنند. معمولا برای درمان کمر درد روش های دیگری مانند ورزش یا تغییر سبک زندگی را توصیه میکنند. شما باید به طور منظم تحت نظر پزشک باشید تا دردتان کاهش پیدا کند و عملکرد بدن بدون ایجاد آسیب بهبود یابد.
عوارض جانبی
گذشته از عوارض جانبی احتمالی ذکر شده در بالا مسکن های مخدری همچنین میتوانند در کوتاه مدت باعث تهوع و یبوست شوند. این مسکن ها با گذشت زمان می توانند منجر به افسردگی و اختلال عملکرد جنسی شوند.
نوع مسکن با توجه به هدف درمان
هر کمر دردی علت خاص خود را دارد. در این صورت پزشک داروهای مناسب با نوع درد را تجویز می کند. در ادامه به معرفی برخی از آنها می پردازیم:
برای تسکین کل روز: Aleve
این قرص ها به طور خاص برای درمان درد پشت و کمر و دردهای عضلانی استفاده می شود. تاثیر یک قرص تا ۱۲ ساعت ماندگار است و گزینه عالی برای کسانی است که تمام روز از درد رنج می برند. هر قرص حاوی ۲۲۰ میلی گرم ناپروکسن سدیم است.
عملکرد
Aleve نوعی داروی ضد التهابی غیر استروئیدی است. این دارو باعث محدود شدن ترشح بیش ازحد ماده شیمیایی پروستاگلاندین می شود. پروستاگلاندین ها باعث کاهش التهاب، درد و تب می شوند. ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم دو نوع معمولی OTC NSAIDs هستند.
نحوه مصرف
- طبق دستورالعمل روی برچسب یا طبق دستور پزشک استفاده کنید.
- در ۲۴ ساعت بیشتر از ۳ قرص مصرف نکنید.
- اگر این دارو ها باعث ایجاد مشکلات گوارشی می شود، سعی کنید آن ها را همراه با غذا میل کنید.
- از Aleve (ناپروکسن سدیم) نباید برای مدت طولانی استفاده کرد. این دارو تا ده روز قابل استفاده است.
ایبوپروفن محلول در کپسول راحت تر جذب جریان خون می شو
برای کاهش درد سریع : ادویل
د در نتیجه درد سریع تر کاهش می یابد. فرم کپسول هم بلعیدن را آسان تر می کند. تاثیر دارو ۶ تا ۸ ساعت ماندگار است. هر کپسول حاوی ۲۰۰ میلی گرم ایبوپروفن است.
عملکرد
ادویل حاوی ایبوپروفن یکی دیگر از داروهای ضد درد التهابی غیر استروئیدی است. اثرات ایبوپروفن به اندازه ناپروکسن سدیم ماندگار نیست. اما ممکن است عوارض کمتری برای سیستم گوارشی داشته باشد. ژل های مایع ممکن است نسبت به قرص ها درد را سریع تر تسکین دهند.
نحوه مصرف
- طبق دستورالعمل روی برچسب یا طبق دستور پزشک استفاده شود.
- در هر ۲۴ ساعت بیشتر از ۶ کپسول استفاده نکنید مگر با دستور پزشک
- اگر NSAID ها باعث ایجاد مشکلات گوارشی می شوند، سعی کنید آنها را همراه با غذا مصرف کنید.
اقدامات احتیاط
دارو های ضد التهابی غیر استروئیدی میتوانند باعث مشکلات جدی دستگاه گوارش مانند زخم، خونریزی، التهاب و سوراخ شدن را افزایش دهند. افرادی که از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (غیر از آسپرین) مانند ناپروکسن و ایبوپروفن استفاده می کنند، ممکن است نسبت به افرادی که داروها را مصرف نمی کنند، بیشتر در معرض خطر حمله قلبی یا سکته قرار دارند. افراد مبتلا به مشکلات کلیوی یا کسانی که جراحی بای پس عروق کرونر (CABG) انجام داده اند نباید از NSAID استفاده کنند.
عوارض جانبی شایع
عوارض جانبی معمول و خفیف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی:
- گاز معده
- نفخ
- سوزش سر دل
- درد شکم
اگر این علائم بیش از چند روز ادامه داشت یا با گذشت زمان بدتر شد با پزشک خود تماس بگیرید.
عوارض جانبی شدید
اگر هر یک از مشکلات زیر را دارید حتما باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشید یا فورا با پزشک خود تماس بگیرید. این موارد شامل موارد زیر است اما تنها محدود به آنها نیست:
- درد شدید شکم
- هر گونه نشانه خونریزی مانند استفراغ خونی یا قرمز تیره، خون در ادرار، استفراغ خون یا استفراغ شبیه تفاله قهوه، ترشحات خونی غیر طبیعی واژن و لثه یا هر خونریزی غیر طبیعی مداوم دیگر.
- تورم صورت، ناحیه چشم، لب ها، زبان، دست ها، مچ پا و پاها
- تاری دید
- زرد شدن پوست یا سفیدی چشم (یرقان)
- درد قفسه سینه
- چشم های قرمز
- مشکلات پوستی مانند قرمزی، خشکی بیش از حد، تاول، درد یا پوسته پوسته شدن پوست (با یا بدون تب)
برای تسکین آرتروز: تیلنول
تیلنول انتخاب مناسبی برای کسانی است که شرایط زمینه ای دارند که استفاده از یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی برای آنها مناسب نیست. تیلنول یک مسکن موثر با عوارض جانبی کمتر نسبت به NSAID ها است.
همچنین مواد تشکیل دهنده قوی تری با دوزهای بالاتر از استامینوفن مانند تیلنول فوق العاده قوی وجود دارد. این مسکن ها به طور خاص برای تسکین درد آرتریت طراحی شده اند. دوز های بالاتر هر عوارض جانبی و مشکلات جدی بیشتری دارد. تاثیر مسکن ۴ تا ۶ ساعت ماندگار است. هر قرص حاوی ۳۲۵ میلی گرم استامینوفن است.
عملکرد
استامینوفن یک مسکن است که به عنوان مسکن عمومی شناخته می شود اما برای التهاب مناسب نیست. شواهد نشان می دهند که استامینوفن باعث تغییر نحوه درک مغز از درد می شود.
نحوه مصرف
- طبق دستور العمل روی برچسب یا طبق دستور پزشک استفاده کنید.
- هر ۲۴ ساعت بیشتر از ده قرص مصرف نکنید مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد.
- بیشتر از ده روز استفاده نکنید مگر اینکه پزشک توصیه کرده باشد.
اقدامات احتیاطی
مصرف استامینوفن با دوز های بالا، مکرر یا طولانی مدت میتواند باعث مشکلات جدی کبدی شود. در موارد زیر استفامینوفن مصرف نکنید:
- اگر سابقه بیماری کبدی دارید.
- اگر بیشتر از سه نوشیدنی الکلی در روز مصرف می کنید.
- اگر به استامینوفن یا سایر ترکیبات آن حساسیت دارید.
- اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی به سر میبرید قبل از مصرف استامینوفن با پزشک صحبت کنید.
- اگر از هر داروی دیگری که حاوی استامینوفن است استفاده می کنید.،این کار می تواند باعث آسیب دائمی کبد شود.
عوارض جانبی شایع
- تهوع یا استفراغ
- مشکلات خواب
- درد شکم
- از دست دادن اشتها
- سردرد
عوارض جانبی شدید
اگر هر یک از عوارض جانبی زیر را دارید حتما به دنبال درمان باشید یا با پزشک خود تماس بگیرید. این عوارض شامل موارد زیر است اما تنها محدود به آنها نیست:
- درد شدید شکم
- زرد شدن پوست یا سفیدی چشم (یرقان)
- خارش یا تورم (به خصوص زبان یا گلو)
- سرگیجه شدید
- مشکلات تنفسی
برای تسکین شبانه: موترین
دو ماده فعال موجود در موترین زمانی که به دلیل درد نمیتوانید بخوابید به شما کمک می کند. این قرص حاوی ۲۰۰ میلی گرم ایبوپروفن و ۳۸ میلی گرم دیفن هیدرامین است. مدت ماندگاری تاثیر قرص ۸ تا ۱۲ ساعت است.
عملکرد
دیفن هیدرامین یک آنتی هیستامین است که برای تسکین علائم حساسیت استفاده میشود. شواهد نشان می دهند که برخی از انواع آنتی هیستامین می توانند باعث خواب آلودگی شوند در نتیجه به بیمار کمک می کند تا راحت تر بخوابد.
نحوه مصرف
- طبق دستورالعمل روی برچسب یا طبق دستور پزشک استفاده کنید.
- اگر داروهای ضد الهتابی غیر استروئیدی باعث ایجاد مشکلات گوارشی می شوند سعی کنید آنها را با غذا مصرف کنید.
اقدامات احتیاطی
- مورتین با دوزهای بالا را بیشتر از ده روز استفاده نکنید مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد.
- کسانی که NSAID (غیر از آسپرین) مصرف میکنند در مقایسه با کسانی که این دارو را مصرف نمیکنند ممکن است بیشتر در معرض خطر حمله قلبی یا سکته قرار داشته باشند.
- بعد از مصرف دیفن هیدرامین رانندگی نکنید چون این دارو باعث خواب آلودگی می شود.
- خطر زمین خوردن برای افراد ۶۵ سال با مصرف دیفن هیدرامین افزایش میابد. آنها این دارو را باید تنها در صورت تجویز دکتر مصرف کنند.
عوارض جانبی شایع
- حالت تهوع
- خواب آلودگی
- از دست دادن اشتها
- احتقان سینه
عوارض جانبی جدی
- سرگیجه
- از دست دادن موقتی شنوایی
- تاری دید
سوالات پرتکرار
برای کمر درد مصرف ایبوپروفن بهتر است یا پاراستامول؟
پاراستامول به تنهایی برای کمر درد نباید مصرف شود. بهتر است که داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن باید به عنوان اولین درمان استفاده شود و پارستامول را میتوان در کنار آن مصرف کرد.
پاراستامول بهتر است یا ایبوپروفن؟
نکته اصلی این است که پاراستامول برای گروه هایی که کمتر در معرض خطر قرار دارند بهتر است. اما اگر یک مشکل التهابی وجود داشته باشد بهتر است ایبوپروفن مصرف کنید. مصرف مداوم هر یک از داروها در یک دوره طولانی عاقلانه نیست به خصوص با افزاش سن.
آیا پاراستامول برای کمر درد مفید است؟
پاراستامول به تنهایی برای کمر درد توصیه نمیشود اما ممکن است در کنار مسکن های قوی تر مانند کدئین استفاده شود. اگر دچار اسپاسم عضلانی دردناک در ناحیه پشت هستید ممکن است پزشک داروهای شل کننده عضلانی را تجویز کند.
آیا ناپروکسن ۵۰۰ میلی یک مسکن قوی است؟
ناپروکسن یک مسکن ضد التهابی قوی است که برای تسکین درد و التهاب مرتبط با طیف وسیعی از بیماری های مختلف (مانند آرتریت، نقرس یا درد قاعدگی) استفاده می شود.
ایبوپروفن ۸۰۰ میلی گرم برای کمر درد مفید است؟
درمان داروی اولیه برای کمر درد حاد با ایبوپروفن با دوز ۶۰۰ تا ۸۰۰ میلی گرم سه بار در روز در صورت نیاز شروع میشود مگر اینکه منع مصرف داشته باشد. استامینوفن در دوز ۶۵۰ تا ۱۰۰۰ میلی گرم چهار بار در روز در صورت نیاز یک جایگزین مناسب است.
ناپروسکن بهتر است یا ایبوپروفن؟
به طور کلی باعث کاهش خطر عوارض جانبی جدی مانند مشکلات معده، کلیوی یا قلبی باید کمترین دوز NSAID را در کوتاه ترین زمان ممکن مصرف کنید. ناپروکسن اثر طولانی تری دارد بنابراین برای یک روز کامل به دوزهای کمتری نیاز دارید. ایبوپرفن احتمال آسیب کمتری به معده وارد میکند.
چه مقدار پاراستامول و ایبوپروفن را می توانم با هم مصرف کنم؟
دوز مناسب برای افراد ۱۲ تا ۶۵ سال هر ۸ ساعت یک قرص و در صورت لزوم حداکثر سه قرص در ۲۴ ساعت و در مجموع ۱۵۰۰ میلی گرم پاراستامول و ۶۰۰ میلی گرم ایبوپروفن در روز است.
آیا ایبوپروفن برای کمک درد بهتر است؟
ایبوپروفن در درمان کمر درد فواید کمی دارد و ممکن است باعث آسیب شود. یک مطالعه نشان داده است که داروهای ضدالتهابی پر مصرف مانند ایبوپروفن در درمان کمر درد مزایای کمی نسبت به دارونما دارند.
آیا می توان هر ۲ ساعت یک پاراستامول مصرف کرد؟
پاراستامول را میتوان با یا بدون غذا مصرف کرد. دوز معمول برا بزرگسالان یک یا دو قرص ۵۰۰ میلی گرمی تا ۴ بار در هر ۲۴ ساعت است. همیشه بین دوزها حداقل ۴ ساعت فاصله بگذارید. مصرف بیش از حد پاراستامول میتواند عوارض جدی ایجاد کند.
