زمین خوردن علت اصلی مرگ، آسیب دیدن و پذیرش بیمارستان در میان سالمندان است. افراد سالخورده تنها در معرض زمین خوردن قرار ندارند، بلکه بیشتر در معرض آسیب های مرتبط با زمین خوردن مانند شکستگی لگن یا آسیب دیدن سر و گردن قرار می‌گیرند. درک اینکه چرا افراد مسن در معرض خطر بیشتری قرار دارند، به اعضای خانواده که وظیفه مراقبت از سالمندان را بر عهده دارند کمک میکند که احتیاط لازم را به خرج داده تا عزیزان خود را با خیال راحت روی پای خود نگه دارند.
عوامل متعددی به این واقعیت که سالمندان خیلی بیشتر از جوانان زمین می‌خورند کمک می‌کنند.
زمین خوردن سالمندان خطری جدی برای سلامتی آنها
یک چیز ساده می‌تواند زندگی شما را تغییر دهد – مانند بهم خوردن تعادل روی یک فرش یا لیز خوردن روی یک سطح مرطوب. اگر زمین بخورید، میتوانید باعث شکسته شدن یک استخوان شوید، مانند آنچه که هر ساله هزاران زن و مرد مسن انجام می‌دهند. یک شکست ممکن است شروع مشکلات جدی تری مانند مراجعه به بیمارستان، آسیب دیدن و یا حتی معلولیت باشد.
زمین خوردن در سن بالا ممکن است برای سالمند بسیار گران تمام شود. به همین منظور تیم تخصصی کلینیک امید با برخورداری از کادر مجرب و بهترین تجهیزات و امکانات درمانهای خانگی و تمرینات پیشگیری از افتادن را برای افراد سالمند در منزل ارائه میدهد.
برای دریافت اطلاعات بیشتر و مشاوره در زمینه روش‌های پیشگیری از افتادن سالمندان و یا درمانهای لازم پس از زمین خوردن آنها در کلینیک امید تحت نظر دکتر ما با شماره 09128444990 میتوانید تماس بگیرید.
فهرست مطالب
دلایل زمین خوردن در افراد مسن
از بین رفتن تناسب اندام
بسیاری از بزرگسالان با افزایش سن از فعالت آنها کم می‌شود و باعث تشدید اثرات پیری روی اندام می‌شوند. عدم انجام ورزش سبک به طور مرتب موجب کاهش قدرت عضلانی، کاهش جرم استخوان، از دست دادن تعادل و هماهنگی و کاهش انعطاف پذیری می‌شود.
مشکل در بینایی
بیماری‌های چشمی مرتبط با سن می‌تواند تشخیص خطرات زمین خوردن، مانند پله‌ها، گودال‌ها و حصارها را، اگر غیر ممکن نکند، دشوار کند. حتی اگر یک فرد مسن در شرایط فیزیکی عالی باشد، عدم دیدن موانع و یا تغییرات در سطح زمین می تواند منجر به لغزیدن و افتادن ناگهانی شود. عدم رعایت توصیه‌های درمانی پزشک، از جمله استفاده از عینک و تجهیزات لازم مربوط به بینایی کم، می تواند منجر به زمین خوردن فرد نیز شود.
داروها
طیف گسترده ای از داروها می توانند خطر زمین خوردن را در افراد مسن را افزایش دهند. عوارض جانبی مانند خواب آلودگی، سرگیجه و فشار خون پایین، می تواند به یک تصادف منجر شود. آرام بخش‌ها، داروهای ضد افسردگی، داروهای روان درمانی، مواد مخدر و داروهای قلب و عروق شایع ترین دلایل زمین خوردن سالمندان هستند. مصرف داروهای چندگانه باعث افزایش خطر تداخل دارویی و زمین خوردن می‌شود. در نظر داشته باشید که داروهای ضد بارداری و مکمل ها می توانند عوارض جانبی شدیدی داشته باشند و اثرات هم افزایی نیز داشته باشند.
بیماری های مزمن
شرایط بهداشتی مانند بیماری پارکینسون، بیماری آلزایمر و آرتروز باعث ضعف در اندام‌های تحتانی، قدرت گرفتن دست کم، اختلالات تعادلی و اختلال شناختی می شود. سلامت جسمانی ضعیف خطر اولیه زمین خوردن فرد را افزایش داده و توانایی آنها را برای پاسخ دادن و آگاهی از خطراتی مانند بهم خوردن تعادل یا لغزیدن کاهش میدهد. نوروپاتی محیطی یا آسیب عصبی، می‌تواند باعث ایجاد بی‌حسی در پاها شود و دریافت مخاطرات محیطی و حرکت ایمن را برای افراد مسن بسیار سخت کند.
فرآیند های جراحی
لگن جایگزین و جراحی های دیگر می تواند یک فرد سالخورده را ضعیف، دچار درد و ناراحتی و کم تحرک تر از آنچه که قبل از عمل بود، کند. این کم تحرکی می تواند موقتی باشد تا بیمار بهبود یابد.
خطرات زیست محیطی
اکثریت زمین خوردن‌ها در جمعیت سالمندان در خانه های سالمندان یا اطراف آن رخ میدهد. عوامل محیطی مانند روشنایی ضعیف، در هم ریختگی، نواحی مورد تعمیر، فرش های لیز، سطوح صاف و کمبود تجهیزات ایمنی می توانند ایمنی افراد مسن را در خانه شان به خطر بیندازند.
خطرات رفتاری
خطر زمین خوردن فرد تحت تاثیر شیوه زندگی و رفتارهای منحصر به فرد اوست. این مورد شامل انواع فعالیتهایی است که فرد در آنها شرکت می کند، میزان حرکات فیزیکی که این فعالیت ها نیاز دارند و تمایل و توانایی فرد برای تطبیق روال زندگی خود در جهت ایمنی بیشتر است. به عنوان مثال، لباس شستن یک فعالیت عادی روزمره برای بیشتر افراد است، اما این کار می‌تواند برای یک فرد مسن کار سنگینی باشد، مخصوصاً اگر سبد لباس های سنگین را حمل می کند. این کار می تواند به خودی خود خطرناک باشد، اما اگر آنها از پوشیدن کفش های ایمن و ضد لغزش نیز اجتناب کنند و یا برای بالا و پایین رفتن از پله‌ها تلاش کنند، خود را در معرض خطر بیشتری قرار می دهند. عدم تغییر رفتار برای رفع مشکلات جدید و یا در حال افزایش، یک عامل جدی و در عین حال رایج در زمین خوردن افراد مسن است.
یک زمین خوردن به ندرت به دلیل فقط یکی از عوامل بالا رخ می دهد. هنگامی که هر یک از این عوامل ترکیب می شود، می تواند منجر به یک آسیب جدی و احتمالاً تهدید کننده زندگی باشد. حتی اگر یک فرد خوش شانس باشد و از زمین خوردن صدمه نبیند، این تجربه می تواند آنها بترساند. ترس از افتادن دوباره می تواند باعث کوتاه آمدن و استراحت بیشتر آنها شود که اغلب منجر به کاهش بیشتر فعالیت فیزیکی و حتی روانی می شود. برای حفظ آرامش و سلامت عزیزان خود، یاد بگیرید چگونه می توانید خانه و شیوه زندگی آنها را تغییر دهید تا از آسیب های مربوط به زمین خوردن جلوگیری شود.
اقدامات صحیح برای جلوگیری از زمین خوردن
اگر شما مراقب سلامت کلی خود باشید، ممکن است قادر به کاهش احتمال زمین خوردن شوید. اغلب اوقات، زمین خوردن و تصادفات بصورت آنی اتفاق نمی افتند. در اینجا چند نکته برای کمک به شما در جلوگیری از زمین خوردن و شکستن استخوانها وجود دارد:
- فعالیت فیزیکی داشته باشید. یک برنامه تمرینی مناسب را برای خودتان برنامه ریزی کنید. ورزش منظم، عضلات را بهبود می بخشد و فرد را قوی تر میکند. این کار همچنین کمک میکند که مفاصل، تاندون ها و رباط‌های شما انعطاف پذیر بمانند. فعالیت های استقامتی سبک مانند راه رفتن یا بالا رفتن از پله ها، ممکن است باعث کاهش سرعت تحلیل و پوکی استخوان شود.
- چشمان و قدرت شنوایی خود را بسنجید. حتی کوچکترین تغییر در بینایی و شنوایی ممکن است موجب زمین خوردن شما شود. هنگامی که از عینک های جدید و یا لنزهای تماسی استفاده می کنید، برای عادت کردن به استفاده از آنها وقت بگذارید. همیشه زمانی از عینک یا لنز استفاده کنید که به آنها نیاز دارید. اگر سمعک دارید، اطمینان حاصل کنید که کاملاً در محل خود قرار گرفته باشد و همواره از آن استفاده کنید.
- به عوارض جانبی هر نوع دارویی که مصرف می‌کنید آگاهی داشته باشید. اگر یک دارو باعث خواب آلودگی یا سرگیجه می شود، به پزشک یا داروساز خود بگویید.
- خوب کافی داشته باشید. اگر احساس خواب آلودگی داشته باشید، احتمال بیشتری برای زمین خوردن شما وجود دارد.
- مصرف الکل خود را کمتر کنید. حتی مقدار کم الکل هم بر تعادل و رفلکس‌ها تاثیر می گذارد. مطالعات نشان می دهد که میزان شکستگی های لگن در افراد مسن با مصرف الکل افزایش می یابد.
- به آهستگی از جای خود بلند شوید. به سرعت بلند شدن می‌تواند باعث افت فشار خون شما شود. این باعث می شود که شما احساس ناخوشایندی داشته باشید. فشار خونتان را هنگام دراز کشیدن و ایستادن کنترل کنید.
- اگر در حین راه رفتن نیاز به کمک جهت حفظ تعادل دارید، از یک وسیله کمکی استفاده کنید. استفاده مناسب از عصا و واکر می تواند از زمین خوردن شما جلوگیری کند. اگر پزشک به شما می گوید که از یک عصا یا واکر استفاده کنید، اطمینان حاصل کنید که اندازه آن مناسب است و چرخ های آن روان حرکت می‌کنند. این مورد زمانی مهم است که شما در نواحی که به خوبی نمیشناسید و یا مسیرهای ناهموار راه می روید. یک فیزیوتراپبست یا کار درمان می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که کدام دستگاه برای شما مفید است و به شما طریقه استفاده ایمن آن را آموزش دهد.
- هنگام راه رفتن روی سطوح مرطوب یا یخ زده بسیار مراقب باشید. آن سطوح می توانند خیلی لغزنده باشند! سعی کنید از شن و ماسه یا نمک در نواحی یخ زده جلو و عقب در استفاده کنید.
- از کفش های ضد لغزش، زیره لاستیکی، پاشنه کوتاه، یا کفش های بنددار با زیره ضد لغزش که به طور کامل از پاهای شما مراقبت می‌کنند. مهم است که زیره کفش بیش از حد نازک یا خیلی ضخیم نباشد. در پله ها و یا طبقات منزل با جوراب و یا کفش و دمپایی با زیره‌های صاف راه نروید.
- اگر بعد از آخرین تست پزشکی خود زمین خورده‌اید به پزشک خود اطلاع دهید، حتي اگر صدمه ندیده‌اید. یک زمین خوردن می تواند هشداری برای پزشک شما باشد مبنی بر وجود یک مشکل پزشکی جدید یا مشکلاتی در داروهای شما یا بینایی که می تواند برطرف شود. پزشک ممکن است جهت جلوگیری از زمین خوردن‌های بعدی به شما فیزیوتراپی، پیاده روی کمکی یا اقدامات دیگری توصیه کند.
استخوان های خود را برای جلوگیری از زمین خوردن قوی نگه دارید
زمین خوردن‌ها یک دلیل رایج برای مراجعه به اورژانس و بیمارستان در بین افراد مسن است. بیساری از این مراجعات مربوط به شکستگی‌های مربوط به زمین خوردن است. شما میتوانید با قوی نگه داشتن استخوان‌های خود از شکستگی جلوگیری کنید.
قوی بودن استخوان از زمین خوردن جلوگیری نمی‌کند، بلکه در صورت زمین خوردن از شکستن استخوان لگن یا سایر استخوانها که منجر به مراجعه به بیمارستان یا خانه سالمندان، ناتوانی و یا حتی مرگ می‌شود، جلوگیری میکند.
کلسیم کافی و ویتامین D می تواند به حفظ استخوان‌های شما کمک کند. سعی کنید حداقل 150 دقیقه در هفته فعالیت بدنی داشته باشید.
اقدامات دیگر جهت حفظ سلامت استخوان عبارتند از ترک سیگار و کاهش مصرف الکل، که می‌تواند باعث کاهش جرم استخوان و افزایش احتمال شکستگی شود. همچنین سعی کنید وزن ایده‌آلی داشته باشید. کم بودن وزن خطر ابتلا به پوکی استخوان و شکستگی استخوان را افزایش می دهد.
پوکی استخوان یک بیماری است که باعث می‌شود استخوان ها ضعیف و احتمال بیشتری برای شکستن استخوان ها داشته باشند. برای افراد مبتلا به پوکی استخوان، حتی یک زمین خوردن کوچک ممکن است خطرناک باشد. درباره پوکی استخوان با پزشک خود صحبت کنید.
در صورت زمین خوردن سالمندان چه اقدامی باید انجام داد
این که آیا شما در خانه یا جایی دیگر هستید، یک زمین خوردن ناگهانی می تواند وحشتناک و ناراحت کننده باشد. اگر زمین خوردید تا جایی که میتوانید آرامش داشته باشید.
چندین نفس عمیق بکشید تا آرامش پبدا کنید. چند لحظه در همان حالت روی زمین باقی بمانید. این کار به شما کمک خواهد کرد که از شوک زمین خوردن خارج شوید.
قبل از بلند شدن ببینید که آیا مصدوم شده‌اید یا خیر. بلند شرین سریع یا به شیوه غلط می‌تواند یک آسیب را برتر کند.
اگر فکر می کنید بدون کمک میتوانید بلند شوید روی یک سمت خود بغلتید. دوباره استراحت کنید تا فشار خون شما تنظیم شود. به آرامی روی دستها و زانوهایتان بلند شوید و روی یک صندلی محکم بخزید.
دستان خود را روی نشیمنگاه صندلی قرار دهید و یک پا را به جلو بکشید تا کف پا روی زمین قرار بگیرد. پای دیگر را در حالت خم نگه دارید تا زانو کماکان روی زمین باشد. در این موقعیت، به آرامی بلند شده و بدن خود را بچرخانید تا روی صندلی قرار بگیرد.
اگر صدمه دیده‌اید یا نمی‌توانید بلند شوید، از کسی بخواهید که برای کمک و یا تماس اضطراری تماس بگیرید. اگر تنها هستید، سعی کنید در موقعیت راحتی قرار بگیرید و منتظر بمانید تا کمک برسد.
حمل یک تلفن همراه یا تلفن قابل حمل با خود در حین راه رفتن در اطراف منزل، می تواند در صورت نیاز به کمک تماس گرفتن را ساده تر کند. یک سیستم پاسخ اضطراری به شما اجازه می دهد یک دکمه را بر روی یک گردنبند یا دستبند ویژه برای تماس تلفنی فشار دهید، راه حل دیگری است.
پیامدهای زمین خوردن
زمین خوردن می‌تواند عواقب شدیدی داشته باشد که می توان آنها را به سه دسته تقسیم کرد: عواقب جسمی، عاطفی و اجتماعی.
پیامدهای فیزیکی
عواقب جسمی شامل اما نه محدود به، شکستگی، رگ به رگ شدن، زخم، جابجایی عضو، کبودی و غیره می‌شود.
پیامدهای احساسی
برخی از عواقب عاطفی شامل ترس از زمین خوردن، افزایش اضطراب، از دست دادن اعتماد به نفس و افسردگی است.
پیامدهای اجتماعی
بسیاری از سالمندان پس از سقوط دچار کاهش توانایی شرکت در فعالیت های اجتماعی و فیزیکی می‌شوند. آنها در انجام فعالیت های روزانه دچار مشکل می‌شوند، که می‌تواند منجر به کاهش سلامت جسمی و روحی آنها شود.