علت و درمان انگشت چکشی (مالت فینگر) دست چیست؟

تاریخ: ۹ اسفند ۱۴۰۲

مالت فینگر یا انگشت چکشی دست، عارضه‌ای است که در طی آن تاندون نازکی که آخرین بندانگشت را خم و راست می‌کند، آسیب دیده است. بااینکه این عارضه با نام “سندرم انگشت بازیکنان بیس بال” نیز شناخته می‌شود، ممکن است برای هرکسی اتفاق بیفتد. این عارضه زمانی ایجاد می‌شود که یک جسم با سرعت زیاد (مانند یک توپ) با نوک انگشتان برخورد کرده و آن را بیش‌ازحد امکان خم کند. درنتیجه‌ی این حادثه، شما قادر نخواهید بود سر انگشت خود را صاف کنید.

آناتومی

تاندون‌ها بافت‌هایی هستند که استخوان‌ها را به ماهیچه‌ها وصل می‌کنند. ماهیچه‌هایی که حرکات انگشتان دست را انجام می‌دهند، در ساعد قرار دارند. تاندون‌های طولانی از عضلات ساعد شروع شده و با عبور از مچ، به استخوان‌های کوچک انگشتان دست متصل می‌شوند.

تاندون‌های اکستنسور بر روی دست، انگشت‌ها را صاف کرده و تاندون‌های فلکسور در زیر دست، وظیفهٔ خم کردن انگشتان را بر عهده دارند.

 

علل انگشت چکشی

در عارضه‌ی انگشت چکشی، زمانی که یک جسم با سرعت زیاد به نوک انگشتان برخورد می‌کند، نیروی ضربه باعث پارگی تاندون‌های اکستنسور می‌شود. در برخی از موارد، یک نیروی ضعیف مانند گیرکردن انگشت در ملافه به هنگام کشیدن آن، می‌تواند باعث ایجاد این عارضه گردد.

آسیب وارده می‌تواند باعث پارگی تاندون و یا دور شدن آن از محل اتصال به استخوان انگشت (بند دیستال) گردد. در برخی موارد، یک تکه استخوان کوچک به همراه تاندون جدا می‌شود. به این نوع آسیب، کنده‌شدگی می‌گویند.

عارضه‌ی انگشت چکشی زمانی اتفاق می‌افتد که آخرین مفصل انگشت آسیب دیده باشد. در این آسیب، تاندون گذرنده از بالای دست (نه سمت کف دست)، از محل اتصال خود جداشده است.

سه نوع آسیب معمولاً اتفاق می‌افتند:

• تاندون آسیب دیده ولی شکستگی و ترک‌خوردگی در استخوان‌ها وجود ندارد.
• تاندون پاره شده و استخوان نیز به دلیل نیروی آسیب‌زننده، یک ترک کوچک برمی‌دارد.
• تاندون پاره شده و استخوان نیز دچار شکستگی می‌شود.

انگشتان میانی، حلقه و کوچک دست غالب، معمولاً بیشترین خطر برای آسیب را دارند.

علائم انگشت چکشی

• معمولاً انگشت دردناک بوده، ورم‌کرده و کبود می‌شود.
• نوک انگشت دچار افتادگی شده و تنها به کمک دست دیگر می‌توان آن را صاف کرد.

عوارض انگشت چکشی

خطر بروز عفونت. درصورتی‌که در زیر ناخن خون دیده‌شده و یا ناخن جداشده است، مهم است که بلافاصله اقدامات لازم انجام شوند. این می‌تواند نشان‌دهنده‌ی وجود بریدگی در بستر ناخن و یا شکستگی انگشت دست و رسیدن زخم به استخوان (شکستگی باز) باشد. این نوع آسیب‌ها، شما را درخطر ابتلا به عفونت قرار می‌دهند.

معاینه‌ی پزشک

بعد از وقوع آسیب انگشت چکشی، برای بازیابی توانایی و عملکرد انگشت تا حد امکان، نیاز به برنامه‌های درمانی پزشکی می‌باشد. اکثر پزشکان توصیه می‌کنند که در اولین هفته پس از وقوع آسیب، به دنبال راه‌های درمانی باشید. با این حال، در برخی موارد، درمان عارضه ممکن است به مدت یک ماه به تعویق افتاده و با این وجود، بهبودی کامل حاصل شده باشد.

معاینه‌ی فیزیکی. پس از گفتگو در مورد سوابق پزشکی و علائم، پزشک انگشت شما را معاینه می‌کند. در طول معاینه، پزشک انگشت شما را گرفته و از شما می‌خواهد تا آن را صاف کنید. به این کار تست مالت فینگر می‌گویند.

عکس‌برداری با اشعه‌ی ایکس. به‌احتمال‌زیاد، پزشک برای انگشت شما، عکس‌برداری با اشعه‌ی ایکس را تجویز خواهد کرد. درصورتی‌که تکه‌ای از بند دیستال انگشت به همراه تاندون جداشده و یا شکستگی در استخوان‌های انگشت وجود داشته باشد، در این آزمایش مشخص می‌شود. همچنین درصورتی‌که استخوان‌های انگشت از حالت عادی خود خارج‌شده باشند، در عکس‌برداری با اشعه‌ی ایکس مشخص خواهد شد.

درمان انگشت چکشی

مواردی از انگشت چکشی که درمان‌نشده رها شوند، معمولاً باعث گرفتگی و بدشکلی در نوک انگشت می‌گردند. اکثریت قریب به‌اتفاق موارد انگشت چکشی، به کمک عمل جراحی درمان می‌شوند.

در کودکان، ممکن است عارضه‌ی انگشت چکشی، غضروفی که مسئول ساخت استخوان است را درگیر کند. پزشک باید با دقت این آسیب را بررسی کرده و آن را درمان کند تا انگشت دچار بدشکلی و توقف در رشد نشود.

کمک‌های اولیه. به‌منظور کاهش درد و التهاب، بر روی انگشت آسیب‌دیده یخ گذاشته و آن را بالاتر از سطح قلب خود نگه‌دارید.

روش‌های درمانی بدون جراحی. بیشتر موارد انگشت چکشی، با گذاشتن اسپلینت درمان می‌شوند. وظیفه‌ی اسپلینت، صاف نگه‌داشتن انگشت تا زمان بهبودی آن می‌باشد.

انواع مختلفی از اسپلینت‌ها برای درمان انگشت چکشی به کار می‌روند، که برخی از آن‌ها توسط درمانگران ساخته می‌شوند. به منظور بازگرداندن عملکرد انگشت، اسپلینت باید به مدت ۸ هفته به صورت تمام وقت استفاده شود. این به این معناست که باید آن را هنگام حمام و با دقت پس از حمام استفاده کنید. با خشک شدن اسپلینت، باید انگشت آسیب‌دیده را صاف نگه دارید. اگر نوک انگشت شما به هر نحوی خم شود، فرآیند درمان ممکن است مختل شده و باید اسپلینت را به مدت طولانی‌تری استفاده کنید.

زمانی که اسپلینت را به‌منظور پاک‌سازی و خشک‌کردن باز می‌کنید، انگشت شما باید باز بماند.

یک اسپلینت موقتی به‌وسیله‌ی دو تکه نوارچسب، کار گذاشته می‌شود.

به این علت که استفاده‌ی طولانی‌مدت از اسپلینت می‌تواند باعث ناراحتی‌های پوستی شود، پزشک به شما آموزش می‌دهد که چگونه با دقت به دنبال مشکلات پوستی بگردید. همچنین در طول ۸ هفته‌ی بهبودی، پزشک چند جلسه ویزیت اضافی را به‌منظور بررسی پیشرفت شما برنامه‌ریزی می‌کند.

پس از ۳ تا ۴ هفته از زمان شروع استفاده از اسپلینت، میزان استفاده‌ی شما از این وسیله کاهش پیدا می‌کند – ممکن است تنها در شب از آن استفاده کنید. درمان با استفاده از اسپلینت، از هر دو جهت عملکرد و ظاهر، نتایج قابل قبولی خواهد داشت ولی بسیاری از بیماران نخواهند توانست انگشت خود را کاملاً صاف کنند.

برای برخی از بیماران، استفاده از اسپلینت بسیار مشکل می‌باشد. در این موارد، پزشک با کار گذاشتن یک گیره در درون انگشت بیمار، نوک انگشت را به مدت ۸ هفته صاف نگه می‌دارد.

درمان با انجام عمل جراحی. 

در صورت وجود شکستگی بزرگ یا دررفتگی و نیمه دررفتگی مفصل، پزشک ممکن است عمل جراحی را در نظر بگیرد. در این حالت، جراحی انجام می‌شود و از گیره‌ها برای نگه‌داشتن تکه‌های استخوانی در کنار یکدیگر تا زمان بهبودی آسیب، استفاده می‌شود.

اما اگر شکستگی در استخوان‌ها وجود نداشته باشد، عمل جراحی برای درمان انگشت چکشی معمولاً نیازی به آن نیست. تعمیر تاندون آسیب‌دیده با استفاده از جراحی معمولاً نیازمند یک پیوند تاندون است که بافت تاندون از یک نقطه‌ای دیگر از بدن گرفته می‌شود. در برخی موارد، ممکن است مفصل آسیب‌دیده را جوش دهند و به حالت ثابت بیاندازند.

برای تصمیم‌گیری در مورد درمان این عارضه به‌وسیله‌ی عمل جراحی، با یک جراح ارتوپدی مشورت کنید.