فهرست مطالب
تاریخ: ۹ اسفند ۱۴۰۲
آرتروز آرنج عارضه‌ای است که در طی آن پوشش غضروفی مفصل تخریب‌شده و موجب آسیب‌های دردناک و ناتوان‌کننده می‌شود. همانند مچ و کف دست، سه نوع آرتروز وجود دارند که می‌توانند آرنج را درگیر کنند: استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و آرتروز پس از آسیب.
برای تشخیص علت درد در ناحیه آرنج پزشک نیاز به انجام معاینات و آزمایشات دقیق دارد تا ریشه درد را پیدا کند زیرا درد در ناحیه آرنج ممکن است ریشه مکانیکی (آرتروز یا سایش، کشیدگی تاندون) و یا التهابی (رماتیسم) داشته باشد یا حتی درد ارجاعی ناشی از مشکلات گردن باشد. برای درمان آرتروز آرنج متخصصین ما با رویکرد پلکانی اقدام می‌کنند، ابتدا درمان‌های ساده مانند داروهای لازم، فیزیوتراپی و بریس و در صورت نیاز از درمان‌های پیشرفته‌تر مانند انواع تزریق‌های PRP ، اوزون و ..استفاده می‌کنند و همچنین به درمان عوارض ناشی از این بیماری مانند آسیب‌های وارده به تاندون‌ها را با روش‌های متناسب با شرایط بیمار درمان می‌کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید با شماره ۰۹۱۲۸۴۴۴۹۹۰ تماس حاصل فرمایید.
آناتومی آرنج
مفصل آرنج نقطه‌ی اتصال بین استخوان بازو و استخوان‌های زند زیرین و زند زبرین (استخوان‌های ساعد) می‌باشد. در مفصل آرنج انتهای استخوان‌ها را بافتی نرم و براق به نام غضروف مفصلی می‌پوشاند که به استخوان‌ها اجازه می‌دهد تا به آسانی بر روی یکدیگر بلغزند و حرکت کنند. این امر به حرکت نرم و روان آرنج و کنترل حرکات دست کمک می‌کند. این غضروف مفصلی ممکن است در اثر آرتروز آرنج آسیب ببیند.
انواع آرتروز آرنج
انواع مختلفی از آرتروز شناخته‌شده‌اند که شایع‌ترین آن‌ها در زیر آورده شده‌اند:
- استئوآرتریت یا بیماری تخریب مفاصل شایع‌ترین نوع آرتروز بوده که افراد مسن را مبتلا می‌کند. این بیماری باعث می‌شود تا غضروف، بافت نرمی که نقش ضربه‌گیر را داشته و از انتهای دو استخوان مفصل مراقبت می‌کند، تخریب‌شده و در نتیجه حرکت استخوان‌ها بر روی یکدیگر با درد همراه شود.
- آرتروز روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است که در طی آن سیستم ایمنی بدن به مفاصل، بافت‌ها و اندام‌های سالم حمله می‌کند. این بیماری می‌تواند موجب درد، گرفتگی، تورم، بدشکلی و مشکلات عملکردی در مفصل شود.
- آرتروز پس از آسیب، پس از وقوع یک حادثه برای آرنج ایجاد می‌شود. این عارضه ممکن است چندین سال پس از وقوع آسیب‌هایی مانند شکستگی، پیچ‌خوردگی شدید و یا پارگی تاندون‌ها ایجاد شود.
- آرتریت پسوریازیس در برخی از افراد به دنبال بیماری پسوریازیس که نوعی اختلال پوستی می‌باشد رخ می‌دهد.
علل استئوآرتریت آرنج
از دلایل شایع ایجاد آرتروز در آرنج می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ژنتیک و سابقه‌ی فامیلی می‌توانند افراد را برای ابتلا به استئوآرتریت و تخریب مفاصل آماده کنند.
- آسیب به رباط‌ها می‌تواند ثبات و پایداری مفصل آرنج را تحت تأثیر قرار داده و فشار وارد شده بر روی مفصل و غضروف‌های آن را افزایش دهد.
- آسیب‌های ناشی از کشیدگی مکرر آرنج می‌توانند به سطوح مفصلی آسیب رسانده و باعث تسریع روند تخریب آن‌ها شوند.
- بیماری‌های غضروف‌های مفصلی
- آسیب ناشی از حوادث قبلی مانند دررفتگی و یا شکستگی آرنج
- استفاده‌ی بیش از حد از استروئیدها و داروهای استروئیدی می‌تواند باعث تخریب مفاصل و غضروف‌ها شود.
علائم آرتروز آرنج
علائم استئوآرتریت مفصل آرنج:
- احساس درد و کوفتگی در مفصل آرنج
- محدودیت‌های حرکتی و گرفتگی مفصل که به هنگام حرکت دادن آن افزایش می‌یابد
- تورم قابل‌توجه در اطراف مفصل
- افزایش اندازه و یا بدشکلی مفصل
- صداهای غیرطبیعی به هنگام حرکت دادن آرنج
- احساس ضعف در آرنج
علائم آرتروز روماتوئید در آرنج:
- درد در کل مفصل و معمولاً در هر دو دست چپ و راست حضور دارد
- ورم و التهاب مفصل
- احساس گرما و داغی مفصل به هنگام لمس آن
- گرفتگی و محدودیت حرکتی به هنگام خم یا راست کردن مفصل
- ضعف
- خستگی مفرط و یا خستگی زودهنگام به هنگام انجام فعالیت‌های روزانه
عوامل خطر آرتروز آرنج
در زیر به برخی از شایع‌ترین عوامل خطر آرتروز پرداخته‌شده است:
- جنسیت. شیوع استئوآرتریت در مردان و آرتروز روماتوئید در زنان بیشتر است.
- سبک زندگی فعال
- عوامل وراثتی
- کهولت سن
- آسیب به مفصل
- مشاغل با فعالیت فیزیکی زیاد
علل آرتروز مفصل آرنج
علت ایجاد علائم آرتروز آرنج به‌خوبی شناخته‌شده است. التهاب و تخریب غضروف‌های بین استخوان‌های مفصل در اثر استفاده‌ی مکرر می‌تواند به ایجاد این عارضه کمک کند. آرتروز روماتوئید ممکن است با عوامل ژنتیکی و وراثتی رابطه داشته باشد. آرتروز پس از آسیب نیز در اثر آسیب به غضروف‌های آرنج در طی یک حادثه ایجاد می‌شود.
تشخیص آرتروز آرنج
آرتروز آرنج از طریق معاینه‌ی دقیق آرنج و دیگر مفاصل بدن تشخیص داده می‌شود. برای بررسی تخریب در استخوان‌ها، ممکن است از عکس‌برداری با اشعه‌ی ایکس و یا دیگر انواع عکس‌برداری و اسکن‌ها استفاده شود. از عکس‌برداری‌های پیشرفته مانند اسکن MRI و یا سی تی اسکن نیز ممکن است برای این منظور استفاده شود. در برخی از موارد، تشخیص آرتروز روماتوئید نیز می‌تواند از طریق آزمایش خون و یا نمونه‌برداری از مایع مفصلی با بررسی شاخص‌های التهاب انجام شود.
درمان آرتروز آرنج
هدف روش‌های درمانی استفاده‌شده برای آرتروز آرنج، بازگردانی عملکرد طبیعی، کاهش درد و جلوگیری از آسیب بیشتر می‌باشد. روش درمانی مورد استفاده، به شدت آرتروز آرنج بستگی خواهد داشت.
محدودیت در فعالیت
از انجام فعالیت‌هایی که موجب تحریک مفصل می‌شوند بپرهیزید. در بین تمرینات و فعالیت‌های خود استراحت کنید.
دارودرمانی
- قرص‌های مسکن درد. برخی از داروها مانند استامینوفن و ایبوپروفن می‌توانند درد را کاهش داده و نیازی به نسخه‌ی پزشک نیز ندارند.
- داروهای نیازمند نسخه. در صورتی‌که داروهای بدون نسخه کارساز نبودند، ممکن است پزشک داروهای دیگری را برای شما تجویز کند. تزریق استروئید نیز می‌تواند به کاهش درد کمک کند.
- داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)
- داروهای اصلاح‌کننده‌ی بیماری و ضد روماتیسمی (DMARDs)
فیزیوتراپی
ورزش ملایم و روش‌های سرما و گرمادرمانی می‌توانند در کاهش درد مؤثر باشند. استفاده از اسپلینت می‌تواند با افزایش حمایت از مفصل، فشار واردشده بر روی آن را کاهش دهد. از جمله روش‌های درمانی فیزیوتراپی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- گرما و سرما
- اسپلینت و وسایل طبی به منظور حمایت از مفاصل و بهبود وضعیت آن‌ها؛ این روش معمولاً برای آرتروز روماتوئید مؤثر است.
- آب‌درمانی
- ماساژ
اوزون درمانی
قابلیت گاز اوزون برای افزایش اشباع اکسیژن و تسهیل استفاده از اکسیژن در بافت‌ها، از جمله مزایای موثر این درمان می‌باشد. اوزون درمانی اثر دوگانه دارد؛ اولاً با افزایش درصد اشباع اکسیژن در خون، و دوماً با آسان‌تر کردن استفاده از اکسیژن. حین اتوهموتراپی، گلبول‌های قرمز به تماس با گاز اوزون درآمده و افزایش تولید ۲,۳-DPG و ATP را نشان می‌دهند. این دو ترکیب مهم برای تولید انرژی متابولیک بدن ضروری هستند.
تزریق پلاسمای سرشار از پلاکت (پی آر پی)
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) درمانی غیرجراحی است که در آن تکنولوژی مدرن با قابلیت‌های التیام‌بخشی طبیعی بدن ترکیب شده است تا دوران بهبود پس از آسیب دیدگی‌ها سریع‌تر طی شود. پلاکت یکی از چهار جزء اصلی تشکیل دهنده خون است، پلاکت در کنار گلبول‌های سفید و قرمز فرایند ترمیم بافت را با آزاد کردن فاکتورهای رشد شروع می‌کند. عامل‌های رشد موادی طبیعی هستند که قابلیت تحریک رشد سلولی و تسریع فرایند التیام آرنج آسیب‌دیده را دارند.
تزریق کورتیزون
برای آرتروز روماتوئید آرنج، تزریق کورتیزون می‌تواند التهاب را برای مدت ۲ تا ۳ ماه کاهش دهد. قبل از تزریق کورتیکواستروئید، پزشک مایع درون مفصل آرنج را با فروکردن یک سوزن بیرون می‌کشد.
تزریق روان کننده‌ها (مکمل‌های روان کننده)
تزریق هیالورونیک اسید یا هیالورونان، دومین نوع متداول تزریقات برای درمان آرتروز آرنج است. هیالورونیک اسید ماده‌ای طبیعی است که در مایع سینوویال مفصل یافت می‌شود. این ماده خاص خواص چسبناکی مایع سینوویال را بهبود می‌بخشد، این کار باعث انجام بهتر وظیفه‌های روان‌کاری و جذب شوک در مفصل می‌شود. در مفصلی که به آرتروز آرنج مبتلا است، ممکن است میزان هیالورونیک اسید در مایع سینوویال کاهش یابد. تزریق هیالورونیک اسید مصنوعی به داخل مفصل، می‌تواند خاصیت چسبناکی مایع سینوویال را افزایش داده و در نتیجه حرکت روان‌تر مفصل و کاهش درد را به‌دنبال داشته باشد.
بریس های طبی و اسپلینت
یک بریس طبی برای آرنج به همراه سرمادرمانی می‌تواند علائم استئوآرتریت را از بین ببرد.
روش‌های درمانی با عمل جراحی
پزشک شما تصمیم می‌گیرد که آیا اجرای عمل جراحی ضروری است یا خیر. چرخه‌های درمانی آرتروز آرنج متنوع هستند و انتخاب موارد مناسب به طور قابل توجهی به شرایط خاص فرد بستگی دارد. این موارد عبارتند از:
- عمل جراحی آرتروسکوپی. جراح برای برداشتن تکه‌های استخوانی، غضروف‌های آسیب‌دیده و خارهای استخوانی از درون مفصل، از یک ابزار کوچک استفاده می‌کند.
- استئوتومی. جراح به‌منظور کاهش علائم عارضه و کاهش حرکت استخوان‌ها بر روی یکدیگر، تکه‌ای از یک استخوان را برمی‌دارد.
- سینووکتومی. جراح بخش آسیب‌دیده‌ی غشای سینوویال (یک لایه‌ی نازک از بافت که هر مفصل را احاطه می‌کند) را برمی‌دارد.
- عمل تعویض مفصل آرنج (آرتروپلاستی). جراح مفصل آسیب‌دیده را با یک مفصل مصنوعی جایگزین می‌کند.
