دیر جوش خوردن و جوش نخوردن در شکستگی استخوان‌ها هنگامی اتفاق می‌افتد که قطعات استخوان شکسته به طور صحیح به هم جوش نمی‌خورند. معمولاً بلافاصله پس از دوباره تراز کردن قطعات استخوان و تثبیت استخوان‌ها در محل، استخوان‌ها بازسازی می‌شوند. به این فرآیند، شكسته‌‌بندی می‌گویند.
طی هفته‌ها یا ماه‌های بعدی، بافت استخوانی جدید همچنان تشکیل می‌شود. تا زمانی که قطعات استخوان به اندازه کافی خون و مواد مغذی دریافت کنند، بافت جدید قطعات را با هم در یک استخوان جوش می‌دهد. در جوش نخوردن در شکستگی استخوان‌ها، استخوان‌ها بافت جدید تولید نمی‌کنند. شکستگی که در آن استخوان بافت جدید تولید می‌کند اما این کار را خیلی کند انجام می‌دهد (به جای هفته‌ها در طی ماه‌ها)، دیر جوش خوردن نامیده می‌شود. در بعضی موارد، استخوان شکسته بهبود می‌یابد اما ممکن است کاملاً صاف نباشد. به این شکستگی بد جوش خورده گفته می‌شود.
دیر جوش خوردن و جوش نخوردن در شکستگی، یا شکستگی بد جوش خورده ممکن است در هر استخوانی ایجاد شود، اما این شرایط بیشتر در استخوان بازو، درشت نی یا پایین ساق پا ایجاد می‌شود.
علت دیر جوش خوردن و جوش نخوردن در شکستگی استخوان‌ها
با روش‌های درمانی نوین، بیشتر استخوان‌های شکسته بدون هیچ مشکلی بهبود می‌یابند. پس از وقوع شکستگی، بافت استخوانی جدیدی ایجاد می‌شود تا قطعات شکسته را به هم متصل کند. هنگامی که استخوان شکسته نتواند بهبود یابد، جوش نخوردگی یا نان یونیون نامیده می‌شود. برای اینکه استخوان بهبود یابد، به پایداری کافی و خون‌رسانی نیاز دارد.
جوش خوردن و جوش نخوردن در شکستگی استخوان‌ها زمانی رخ می‌دهد که استخوان فاقد پایداری کافی و یا جریان خون باشد. تعیین علت جوش نخوردگی برای تعیین درمان مناسب بسیار مهم است. رایج‌ترین دلایل جوش خوردن و جوش نخوردن در شکستگی استخوان‌ها عبارتند از:
- عفونت استخوان (استئومیلیت). عفونت ممکن است در موقع وارد شدن باکتری به بدن در هنگام ضربه ایجاد شود. به ندرت، عفونت می‌تواند در طی جراحی برای قرار دادن استخوان ایجاد شود.
- جریان خون ناکافی به استخوان. استخوان‌هایی که در حال بهبودی هستند فاکتورهای زیادی را که از طریق خون‌رسانی آزاد می‌شوند از جمله سلول‌هایی که ناحیه شکسته را ترمیم می کنند، فاکتورهای رشد و اکسیژن، دریافت می‌کنند. برخی از استخوان‌ها از نظر خون‌رسانی محدود هستند و در موارد دیگر، با آسیب دیدگی، منبع خون‌رسانی مختل می‌شود.
- جدا شدن انتهای شکستگی استخوان. ممکن است استخوان‌ها به اندازه کافی برای جوش خوردن به هم نزدیک نشده باشند، یا ممکن است پس از تثبیت از یکدیگر جدا شوند.
- تثبیت ناکافی شکستگی. تثبیت یکی از قسمت‌های اصلی درمان شکستگی استخوان است. اگر شکستگی نتواند به درستی تنظیم شود، ممکن است جوش خوردن و جوش نخوردن در شکستگی استخوان‌ها به وجود آید. گاهی اوقات گچ کافی نیست و شکستگی باید با پیچ، میله، صفحات و سایر روش‌های ثابت‌سازی تثبیت شود.
- استفاده از تنباکو یا نیکوتین به هر شکلی. این شامل سیگار کشیدن، جویدن تنباکو و استفاده از آدامس یا تکه‌های نیکوتین است.
- کهولت سن
- دیابت
- کم خونی شدید
- داروهایی از جمله داروهای ضد التهاب مانند آسپرین، ایبوپروفن و پردنیزون.
درمان
در برخی موارد، می‌توان از محرک استخوان برای درمان جوش نخوردگی استفاده کرد. محرک استخوان وسیله کوچکی است که امواج الکترومغناطیسی مافوق صوت یا پالس را برای تحریک بهبود به استخوان می‌رساند. محرک برای مدت زمان بین 20 دقیقه تا چندین روز روی پوست در نزدیکی جوش نخوردگی قرار می‌گیرد. از محرک باید هر روز استفاده شود، تا زمانی که جوش نخوردگی بهبود یابد.
اگر یک محرک استخوان نتواند جوش نخوردگی را بهبود بخشد یا در صورتی که شکستگی شدید است، ممکن است نیاز به جراحی باشد. بسته به موارد مختلف، می‌توان از چندین نوع جراحی برای درمان جوش نخوردگی استفاده کرد.
جراحی برای جوش خوردن و جوش نخوردن در شکستگی استخوان
ممکن است جراح پیوند استخوان را انجام دهد تا چارچوبی ایجاد کند که بتواند استخوان جدید را بر اساس آن رشد دهد. پیوند استخوان سلول‌های استخوانی تازه را در استخوان ایجاد می‌کند که می‌تواند به رشد کمک کند تا یک جوش نخوردگی را بهبود بخشد. در این روش، تکه‌های کوچکی از استخوان از قسمت‌های مختلف بدن بیمار، معمولاً از لبه لگن یا ستيغ ايلياک، گرفته یا برداشت می‌شود. میزان استخوان برداشته شده هیچ گونه آسیب عملکردی، ساختاری و زیبایی به استخوان وارد نمی‌کند.
از آنجا که برداشت استخوان از بیمار می‌تواند دردناک باشد، گزینه دوم استفاده از استخوان برداشت شده از یک جسد است که آلوگرافت نامیده می‌شود. استخوان جسد پردازش و استریل می‌شود تا خطر ابتلا به عفونت در بیمار به حداقل برسد.
در بعضی موارد، یک جراح ممکن است استفاده از مواد جایگزین پیوند استخوان که به صورت تجاری مانند استخوان ساخته می‌شوند، را توصیه کند. این موارد چارچوبی را برای رشد استخوان جدید فراهم می‌کنند و می‌توانند باعث تحریک رشد شوند.
علاوه بر پیوند استخوان به محل شکستگی، جوش نخوردگی نیز معمولاً در طی یک عمل جراحی تثبیت می‌شود. تثبیت را می‌توان با استفاده از صفحات فلزی و پیچ‌های متصل به استخوان یا قرار دادن یک میله در کانال داخلی استخوان، به صورت داخلی انجام داد. همچنین ممکن است جراح تثبیت خارجی جوش نخوردگی را برای تثبیت شکستگی توصیه کند. این قاب با وایر یا پین به استخوان متصل می‌شود.
5 راه برای کمک به سرعت بخشیدن به بهبودی استخوان‌های شکسته
هر زمان بدن شما مجبور به بهبودی خود شود، برای مدیریت کار نیاز به مواد مغذی و انرژی بیشتری دارد. در زیر پنج نکته آورده شده است که می‌تواند به شما در افزایش هر دو کمک کند.
این مواد غذایی را بیشتر مصرف کنید
مصرف مواد مغذی مناسب برای بهبودی دارای اهمیت است. بهتر است مثل همیشه از یک رژیم غذایی سالم استفاده کنید، اما زمانی که در دوره نقاهت هستید، روی این موارد تمرکز کنید:
- غذاهای غنی از کلسیم. استخوان جدید به کلسیم نیاز دارد، بنابراین غذاهای لبنی بیشتر، سبزیجات برگ سبز، دانه‌ها، غذاهای دریایی، انجیر، بادام و کلم بروکلی مصرف کنید، البته اگر نسبت به مصرفشان حساسیت ندارید.
- پروتئین بدون چربی. پروتئین‌ها اجزای سازنده استخوان جدید را تشکیل می‌دهند، بنابراین باید مطمئن باشید که به اندازه کافی پروتئین مصرف می‌کنید. پروتئین‌ها همچنین به آزادسازی فاکتورهای رشد کمک می‌کنند تا از نوسازی استخوان حمایت کنند. پروتئین به قدری مهم است که اگر به اندازه کافی مصرف نشود، بهبودی کند می‌شود. بنابراین، اطمینان حاصل کنید که در حین بهبودی، غذاهای حاوی پروتئین بالا – گوشت بدون چربی، تخم مرغ، بادام، جو دوسر، ماست یونانی و ماهی مصرف می‌کنید.
- منابع خوب ویتامین K. ویتامین K برای سلامت استخوان‌ها بسیار ضروری بوده و می‌تواند سلامت استخوان را بهبود ببخشد. از سبزیجات برگ سبز، سبزیجات چلیپایی، ماهی، گوشت، تخم مرغ، آلو خشک و کیوی استفاده کنید.
- ویتامین C بیشتر. سعی کنید مرکبات، فلفل دلمه‌ای، توت، کلم بروکلی، کیوی، کلم بروکسل، کلم، خربزه و آناناس را به رژیم خود اضافه کنید.
- روی کافی. همانند ویتامین C، روی نیز ممکن است به بهبود سریع‌تر شکستگی کمک کند. غذاهای سرشار از روی شامل دانه کدو تنبل، شکلات تلخ، دانه کنجد، نخود، گوشت بره و گوشت گاو است.
این مکمل‌ها را امتحان کنید
علاوه بر یک رژیم غذایی سالم، هنگام بهبودی می‌توانید از برخی مکمل‌ها نیز استفاده کنید. مواد مغذی مورد نیاز برای ترمیم استخوان شامل این موارد است:
- اسیدهای چرب امگا 3 (روغن ماهی)
- ویتامین B6
- ویتامین دی
- منیزیم
- بورون
- سیلیکون
به طور منظم ورزش کنید
ورزش برای بهبود بسیار مهم است، اما باید مطمئن باشید که تمرینات را به درستی انجام می‌دهید. اگر تمرینات زود به زود انجام شود، ممکن است مانع از بهبودی شده و در صورتی که دیر به دیر انجام شود ممکن است روند بهبودی را آهسته کند، بنابراین باید با یک نظم درست انجام شود. با پزشک خود مشورت کنید، و دستورالعمل‌های فیزیوتراپیست‌تان را دنبال کنید.
فیزیوتراپی همچنین به شما کمک می‌کند تا قدرت خود را دوباره به دست آورده و دامنه حرکت خود را در ناحیه آسیب دیده بازیابید. در طول زمان بهبودی، مقداری از قدرت عضلانی خود را از دست خواهید داد زیرا باید ناحیه را بی‌حرکت نگه دارید. تمرینات فیزیوتراپی می‌تواند به بازآموزی این عضلات کمک کند تا بتوانید به فعالیت منظم خود برگردید.
پس از کسب اجازه از پزشک، تمرینات تحمل وزن بیشتری را در برنامه روزانه خود بگنجانید. گزینه‌های خوب شامل موارد زیر است:
- پیاده‌روی سریع
- دویدن
- رقصیدن
- ایروبیک
- پرش با طناب
- بالا رفتن از پله
- تنیس
- وزنه زدن
- کوهنوردی
گزینه‌های طبیعی تسکین درد را امتحان کنید
آسیب ممکن است برای مدت محدودی شما را آزار دهد و این شما را وسوسه می‌کند که از مسکن‌های بدون نسخه مانند آسپرین و ایبوپروفن برای تسکین استفاده کنید. با این حال، این داروها ممکن است باعث کاهش بهبودی شوند.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی التهاب اطراف آسیب را کاهش می‌دهند. التهاب یک قسمت کلیدی و مهم در روند بهبودی سریع است. در این مدت، سلول‌های درگیر در التهاب- از جمله آنزیم‌های سیکلوکسیژناز (COX 1 و COX 2) – ترمیم اولیه بافت را شروع می‌کنند و منجر به رشد استخوان جدید می‌شوند. آسپرین و ایبوپروفن، این آنزیم‌ها را مهار می‌کنند.
در نتیجه بهتر است تا آنجا که امکان دارد از این مسکن‌ها اجتناب کنید. بدیهی است که اگر درد زیادی دارید، باید کمی تسکین پیدا کنید، بنابراین با پزشک خود صحبت کنید، اما هرچه بیشتر بتوانید از این مسکن‌های خاص جلوگیری کنید، بهتر است. خوشبختانه گزینه‌های دیگری وجود دارد. این موارد عبارتند از:
- استامینوفن
- ویتامین C – برخی مطالعات نشان داده‌اند که می‌تواند درد ناشی از شکستگی‌ها را تسکین دهد.
- اسیدهای چرب امگا 3، که ضد التهاب‌های طبیعی هستند و در بهبود اختلال ایجاد نمی‌کنند، زیرا آنزیم‌های COX 1 و COX 2 را تحت تأثیر قرار نمی‌دهند.
- زردچوبه نیز یک ضد التهاب طبیعی است.
- بروملین، که از آناناس تهیه می‌شود، به کاهش تورم کمک می‌کند.
- آرنیکا، که به تسکین تورم و التهاب کمک می‌کند.
- سیر، که التهاب را کاهش می‌دهد.
پس از برداشتن گچ می‌توانید هر روز برای تسکین درد از روغن‌های اساسی همچون گل خشک، صنوبر و سرو استفاده کنید و آن را روی ناحیه آسیب دیده ماساژ دهید. همیشه ابتدا روغن‌های اساسی را با روغن حامل، مانند روغن زیتون یا جوجوبا، مخلوط کنید که می‌تواند احساس بهتری در شما ایجاد کند. کرم آرنیکا نیز ممکن است کمک کند.
عادت‌های خواب خود را بهبود ببخشید
هنگامی که خواب هستید، بدن در حال بیشترین فعالیت برای ترمیم است. اگر بیشتر شب‌ها خواب کافی ندارید، بهبودی شما ممکن است کندتر انجام شود.
اگر استخوان شکسته شما در خوابیدن شما تداخل ایجاد کند چه؟ در اینجا چند نکته وجود دارد که می‌تواند به شما کمک کند:
- آن را در اولویت قرار دهید. اگر می خواهید استخوان با سرعت بیشتری بهبود یابد، اکثر شب‌ها به خواب راحت نیاز دارید. باید 7 تا 8 ساعت در شب بخوابید.
- ناحیه آسیب دیده را بالا ببرید. بیشتر استخوان‌های شکسته به ارتفاع نیاز دارند، که می‌تواند خوابیدن را با مشکل مواجه کند. اگر تختخواب قابل تنظیم داشته باشید، به راحتی می‌توانید این کار را انجام دهید. در غیر این صورت، از بالش برای مدیریت ارتفاع به گونه‌ای استفاده کنید که به شما امکان استراحت دهد.
- احتمال آسیب را کاهش دهید. خوابیدن زمانی که استخوان در حال بهبود است می‌تواند سخت باشد زیرا ممکن است نگران غلتیدن روی آن و آسیب دیدن آن باشید. باز هم، بالش می‌تواند کمک کننده باشد.
- بهداشت خواب را رعایت کنید. اتاق را تمیز و تاریک نگه دارید (نور باعث اختلال در هورمون های خواب می‌شود)، همه موبایل و تب‌لت و … را خارج از اتاق خواب قرار دهید، مطمئن شوید که یک تشک راحت دارید و هر روز در یک ساعت مشخص به رختخواب بروید و بلند شوید.