فهرست مطالب
تاریخ: ۹ اسفند ۱۴۰۲
امروزه، نسبت به گذشته گزینههای بیشتری برای کنترل میگرن وجود دارد. همچنین، تعداد درمانها و ابزارهای پزشکی، که با تأثیر بر فعالیتهای عصبی مغز به پیشگیری از سردرد و تسکین درد کمک میکنند نیز، در حال رشد است. تحریک مغناطیسی مغز یکی از همین درمانها است که مزایای متعددی دارد، از جلمه اینکه دیگر نیازی نیست بیمار عوارض جانبی داروها، مثل سردردهای ناشی از مصرف بیش از حد دارو، را تحمل کند.
هر نوبت درمان به روش تحریک مغناطیسی مغز حدود ۳۰ تا ۴۰ دقیقه طول میکشد که میتوان آن را تا ۵ بار در هفته برای هر بیمار تکرار کرد. عموماً، دوره درمان به این روش، بسته به پاسخدهی بیمار به درمان، ۴ تا ۶ هفته طول میکشد.
علل سردردهای میگرنی
به طور کلی، اشخاصی که مبتلا به میگرن هستند معمولاً الگوها و اشکال متفاوتی از درد را تجربه میکنند. به علاوه، برخی بیماران حتی ممکن است در تمام طول زندگیشان از اشکال مختلفی از دردهای ناشی از میگرن رنج ببرند.
برای همین، بسیار مهم است که بدانید که چه چیزی باعث بروز این اختلال میشود؛ چراکه دانستن این موضوع به شما کمک خواهد کرد تا بتوانید از شدت سردردها کم کرده یا حتی از بروز آنها جلوگیری کنید. علل یا محرکهای این اختلال عصبی عبارتند از:
- مصرف سیگار و الکل
- استرس
- اختلالات خواب
- قرار گرفتن در معرض بوهای شدید
- تغییرات ناگهانی آب و هوایی
- مصرف بعضی مواد خوراکی (مونو سدیم گلوتامات، شیرین کنندههای مصنوعی، سویا، محصولات لبنی، کافئین، شکلات، مرکبات، موز، آووکادو و غیره)
- قرارگیری بیش از حد در معرض نورهای روشن
- مصرف بعضی از دارو
علائم سردردهای میگرنی
علامت اصلی میگرن سردرد شدیدی است که از سر به گردن و عضلات صورت گسترش پیدا میکند. این درد میتواند از ۴ تا ۷۲ ساعت ادامه داشته باشد. مابقی علائم میگرن که معمولاً به وضوح حاکی از وجود این عارضه هستند عبارتند از:
- تهوع و استفراغ
- فوتوفوبیا و فونوفوبیا. میگرن باعث حساسیت شدید به نور و صدا میشود.
- رنگ پریدگی
- خستگی
- تپش قلب
- تغییرات بینایی: دیدن فلاشهای نور و خطوط زیگزاگ، وجود نقاط کور در میدان دید، کاهش موقت قدرت بینایی یا چشم درد.
- تغییرات روانی: استرس، اضطراب، بیخوابی، افسردگی، و حتی ناآرامی روانی و پرخاشگری.
به همین خاطر، میگرن اجازه انجام هیچ کاری را به فرد مبتلا نمیدهد. البته، علاوه بر موارد بالا، این عارضه علائم دیگری دارد که اگرچه کمتر شایع هستند اما ممکن است برای هر بیماری اتفاق بیفتد:
- سرگیجه
- خارش، احساس سوزش یا غلغک
- حرکات غیرارادی بدن
تحریک مغناطیسی مغز چگونه میگرن را کنترل میکند؟
تحریک مغناطیسی مغز یک روش درمانی غیرتهاجمی است که بیشترین تأثیر را در بیمارانی اعم از افرادی که قبل از شروع حمله میگرنی با مشکلات بینایی مرتبط به اورا (یا پیش درآمد) مواجه هستند، اعمال میکند. در این روش، یک وسیله بر روی جمجه بیمار قرار میگیرد که پالسهای مغناطیسی تکی یا تکرارشونده را به قشر پیش پیشانی مغز منتقل میکند. این انتقال با هدف مختل کردن فاز اورای حمله میگرنی انجام میشود و از ادامهی حمله جلوگیری میکند. قشر پیش پیشانی ناحیهای از مغز ماست که حافظه درد در آن قرار دارد و نقش آن در کنترل توجه به درد بسیار حائز اهمیت است.
فرکانس، شدت و طول پالسها و فواصل بین آنها بسته به شرایط خاص هر بیمار قابل تغییر و تنظیم است. این وسیله همچنین قابلیت ضبط خودکار درمانها را دارد؛ از سوابق سردردهایی که به این روش جمعآوری میشوند میتوان برای شناسایی الگوها و محرکهای میگرن استفاده کرد. هر بیمار نباید در هر ۲۴ ساعت بیش از یک بار تحت درمان مغناطیسی قرار بگیرد.
آیا من کاندیدای مناسبی برای تحریک مغناطیسی مغز هستم؟
تحریک مغناطیسی مغز به خصوص برای افرادی که با میگرن و فاز اورا همراه هستند، تحت آزمایش و تأیید قرار گرفته است. برای استفاده از این روش، بیماران باید شرایط سنی و سوابق پزشکی خاص زیر را داشته باشند:
- باید ۱۸ سال یا بالاتر باشند.
- نباید هیچگونه سابقه شخصی یا خانوادگی صرع داشته باشند.
- در ناحیه دور کمر، هیچگونه ایمپلنت فلزی نداشته باشند. همچنین، در ناحیه صورت، هیچگونه تاتویی که با جوهر فلزی یا حساس به میدان مغناطیس باشد، نداشته باشند.
- هیچ نوع ایمپلنت پزشکی مانند ضربانساز، استیمولاتور عصبی و غیره را نداشته باشند.
این شرایط اطمینان از ایمنی و کارایی تحریک مغناطیسی مغز را برای افرادی که از این روش استفاده میکنند، فراهم میکند.
این روش چه مزایا و معایبی دارد؟
تحریک مغناطیسی مغز برای همه مناسب نیست. پس قبل از گرفتن هر تصمیمی مهمترین مزایا و معایب این روش را مد نظر قرار بدهید.
مزایا:
- تحریک مغناطیسی مغز یک عمل غیرتهاجمی است.
- به هیچگونه استراحت یا دوره بهبودی نیاز ندارد.
- نیاز به مصرف دارو ندارد.
- توانایی آن در جلوگیری از شروع حملههای میگرنی ثابت شده است.
- عوارض جانبی محدودی برای بیماران دارد.
- تحریک مغناطیسی مغز بر حساسیت به نور و صدا یا تهوع تأثیر نمیگذارد.
- عوارض جانبی شدیدتر آن که گهگاه گزارش میشوند عبارتند از: سینوزیت، تشنج، آفازی (زبان پریشی) و سرگیجه.
- سایر عوارض جانبی آن عبارتند از: تغییرات شناختی جزئی، ناراحتی یا درد در جمجمه و اعصاب یا عضلات مربوط به آن.
- تحریک مغناطیسی مغز به صورت مکرر میتواند باعث ایجاد صدای نویزی شود که بیماران را مجبور به استفاده از گوشگیر میکند و همچنین میتواند درست بعد از درمان باعث تحریکپذیری گوش نسبت به صدا شود. اما هیچگونه مشکل شنوایی بلند مدتی در ارتباط با آن گزارش نشده است.
معایب:
از آنجا که تحریک مغناطیسی مغز به عنوان یک روش درمانی نسبتاً جدید شناخته میشود، هنوز عوارض جانبی بلند مدت این روش ناشناخته میباشند، و ممکن است با خطرات پیشبینی نشده همراه باشد. برای اطمینان از اینکه آیا این روش به عنوان یک درمان بدون هیچ گونه ضرری برای میگرن قابل قبول است یا خیر، نیاز به انجام آزمایشهای بیشتری داریم. با این حال، نتایج حاصل از آزمایشات فعلی و نظرات بیماران نشان میدهد که تأثیرات این روش امیدبخش است.
برای تعیین شرایط مناسب استفاده از تحریک مغناطیسی مغز، بهتر است با پزشک یا متخصص میگرن خود مشورت کنید. بررسی جامع سوابق پزشکی شما نقش حیاتی در ارزیابی میزان مناسبی این درمان برای شما ایفا میکند.
چه تفاوتهایی بین تحریک مغناطیسی مغز و الکتروشوک درمانی وجود دارد؟
الکتروشوک درمانی با ارسال جریان الکتریکی مستقیم به مغز انجام میشود و این روش باید در یک محیط بیمارستانی و تحت بیهوشی عمومی اجرا گردد. در مقابل، تحریک مغناطیسی مغز به صورت سرپایی و بدون نیاز به بیهوشی یا داروی مسکن قابل اجراست. همچنین، در اکثر حالات، بیمار علاوه بر یک سردرد ملایم و ناراحتی محل تحریک، هیچ اثر منفی دیگری را تجربه نمیکند.