بیماری ازگود اشلاتر در کودکان در حال رشد و نوجوانان دیده می‌شود به‌خصوص کسانی که در فعالیت‌های ورزشی شرکت فعال دارند. در این سن معمولاً سرعت رشد استخوان‌ها بیش از عضلات و تاندون‌ها بوده و درنتیجه ممکن است این عضلات و تاندون‌ها `سفت شوند. این عارضه در ورزشکاران جوان که به فعالیت‌هایی مانند دویدن و پریدن مشغول‌اند بیشترین شیوع را دارد.
پزشکان کلینیک ما درزمینه‌ی آسیب‌های ورزشی تخصص دارند. پزشکان ما با داشتن سال‌ها تجربه درزمینه‌ی درمان اختلالات اسکلتی عضلانی مربوط به ورزش، می‌توانند با تمرکز بر کاهش التهاب و تسریع روند بهبودی با استفاده از روش‌های درمانی بدون جراحی مانند لیزر درمانی سرد، فیزیوتراپی و تمرینات تثبیت‌کننده‌ی زانو، یک برنامه‌ی درمانی برای بیماری ازگود اشلاتر در فرزند شما طراحی کنند.
علائم
علائم بیماری ازگود اشلاتر به شدت عارضه وابسته بوده و ممکن است شامل موارد زیر باشند:
• احساس درد در یک یا هر دو زانو
• احساس درد به هنگام صاف کردن پا و یا انجام تمرین اسکوات
• احساس درد به هنگام دویدن و یا بالا و پایین رفتن از راه‌پله‌ها
• درد که با استراحت کردن کاهش می‌یابد
• توبروزیته (ورم) استخوان درشت نی
• پوست قرمز و ملتهب بر روی توبروزیته ی استخوان درشت نی
• عضلات چهار سر ران ممکن است بعضاً قدرت خود را از دست بدهند.
علل
برخی از دلایل ایجاد سندرم ازگود اشلاتر در زیر آورده شده‌اند:
• جهش رشد. این عارضه معمولاً نوجوانان را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. پسران مبتلا معمولاً 13 تا 14 سال سن دارند درحالی‌که میانگین سنی دختران بیمار 10 تا 11 سال است.
• ورزش. کودکان فعال، به‌خصوص آن‌هایی که به فعالیت‌های ورزشی مشغول‌اند در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
• جنسیت. پسران نسبت به دختران در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارند. البته ممکن است این امر به دلیل فعالیت بیشتر پسران در ورزش‌های شدید باشد.
• آسیب. در حدود نیمی از کودکان مبتلا به این بیماری، قبلاً به عارضه‌های مربوط به زانو مبتلا بوده‌اند.
عوامل خطر
• بیماری ازگود اشلاتر بیش از همه در پسران نوجوان بین سنین 10 تا 15 سال دیده می‌شود.
• این عارضه در ورزشکاران جوان که به فعالیت‌هایی چون دویدن، پریدن و یا بالا و پایین رفتن از راه‌پله مشغول‌اند بیشتر دیده می‌شود.
• ورزشکاران نوجوان که به این سندرم مبتلا شده‌اند معمولاً به ورزش‌هایی چون فوتبال، بسکتبال، ژیمناستیک و یا رقص باله مشغول بوده‌اند.
درمان
مدیریت
رعایت موارد زیر می‌تواند مفید باشد:
به مفصل استراحت بدهید. زمان انجام فعالیت‌هایی که باعث تشدید عارضه می‌شوند مانند زانو زدن،پریدن و یا دویدن را محدود کنید.
گذاشتن یخ بر روی منطقه‌ی آسیب‌دیده. این کار می‌تواند برای از بین بردن درد و ورم مفید باشد.
کشیدن عضلات پاها. کشیدن عضلات چهار سر ران (عضلات قرارگرفته در جلوی ران‌ها) اهمیت زیادی دارد.
از زانو مراقبت کنید. زمانی که فرزند شما در حال انجام فعالیت‌های ورزشی است، از او بخواهید تا از یک زانوبند بر روی زانوی آسیب‌دیده‌ی خود استفاده کند.
زانوی خود را ببندید. یک باند مخصوص تاندون کشکک، درست در ناحیه‌ی زیر استخوان کشکک بسته می‌شود. این کار می‌تواند به پایین نگه‌داشتن تاندون کشکک در طول فعالیت‌های ورزشی کمک کرده و باعث منحرف شدن فشار از روی استخوان درشت نی شود.
به فعالیت‌های جایگزین بپردازید. از فرزند خود بخواهید تا زمانی که علائم عارضه کاهش می‌یابند، به فعالیت‌هایی که نیاز به پریدن و یا دویدن ندارند بپردازد. مانند دوچرخه‌سواری و شنا.
درمان پزشکی
به‌عنوان درمانگران کایروپراکتیک متخصص درزمینه‌ی آسیب‌های ورزشی می‌توانیم یک برنامه‌ی درمانی شامل لیزر سرد را برای شما طراحی کنیم. با اعمال مستقیم لیزر سرد بر روی منطقه‌ی آسیب‌دیده، می‌توانیم بدون استفاده از دارو، التهاب را کاهش دهیم. تمرینات مقاومتی و پایدارکننده‌ی زانو نیز می‌توانند به‌منظور تسریع روند بهبودی در برنامه‌ی درمانی جای بگیرند. برنامه‌ی درمانی شما ممکن است شامل تمرینات کششی آرام و پیش‌رونده به‌منظور افزایش طول و انعطاف‌پذیری عضلات چهار سر ران و همسترینگ باشد. درمان زودهنگام بهترین کار است. درصورتی‌که بیماری ازگود اشلاتر به‌درستی درمان‌نشده و یا والدین کودک تصور کنند که موفقیت‌های ورزشی فرزندشان مهم‌تر از رشد بدن اوست، مشکلات مربوط به این بیماری در بزرگ‌سالی خود را نشان خواهند داد.
یک فیزیوتراپیست چه کمکی می‌تواند بکند؟
زمانی که احتمال وجود عارضه‌های دیگر رد شده و تشخیص بیماری ازگود اشلاتر تائید شد، فیزیوتراپیست با توجه به وضعیت زانو و هدف‌های شما، یک برنامه‌ی درمانی شخصی را برای شما طراحی می‌کند. هدف از انجام فیزیوتراپی، تسریع روند بهبودی و بازگشت به فعالیت‌های بدون درد می‌باشد. روش‌های درمانی فیزیوتراپی زیادی برای درمان عارضه‌ی ازگود اشلاتر وجود دارند که از بین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
تقویت دامنه‌ی حرکتی. فیزیوتراپیست، میزان تحرک زانو و ساختارهای اطراف آن را بررسی کرده و سپس یک برنامه‌ی درمانی را برای رهایی از هرگونه گرفتگی و بازگشت به دامنه‌ی حرکتی طبیعی برای شما طراحی می‌کند.
تمرینات تقویتی. فیزیوتراپیست تمریناتی را به شما آموزش می‌دهد که به وسیله‌ی آن‌ها عضلات اطراف زانو را تقویت کنید. این کار باعث می‌شود تا این عضلات بتوانند وظایف خود را به‌درستی انجام داده و از مفصل زانو در مقابل فشارهای واردشده مراقبت کنند.
درمان دستی. فیزیوتراپیست ها می‌توانند درمان دستی نیز انجام دهند. در صورت نیاز، فیزیوتراپیست شما استخوان کشکک زانو و تاندون آن را با هدف افزایش تحرک، انعطاف‌پذیری و قدرت، در جهت‌های خاصی حرکت می‌دهد. این تکنیک برای درمان مناطقی از بدن که توسط خود فرد قابل‌دسترس نیستند مناسب‌اند.
مدیریت درد. ممکن است فیزیوتراپیست شما روش‌هایی مانند استفاده از یخ یا گرما و یا استفاده از بریس های طبی را به‌منظور مدیریت درد پیشنهاد کند.
تمرینات عملکردی. فیزیوتراپیست ها درزمینه‌ی تمرین دادن ورزشکاران برای داشتن بهترین عملکرد تخصص دارند. یک فیزیوتراپیست می‌تواند حرکات شما را تحت نظر گرفته و به شما آموزش دهد که چگونه فشار اضافی واردشده بر جلوی زانو را از بین ببرید.
آموزش. اولین قدم برای رهایی از درد زانو، استراحت می‌باشد. فیزیوتراپیست برای شما شرح می‌دهد که چرا این کار مهم بوده و سپس یک برنامه برای باز توانی کامل شما طراحی می‌کند.
آیا می‌توان از این عارضه جلوگیری کرد؟
خوشبختانه برای جلوگیری از عوامل ایجادکننده‌ی ازگود اشلاتر راه‌های زیادی وجود دارد.
فیزیوتراپیست ها بر روی موارد زیر تمرکز می‌کنند:
• آموزش مربیان، والدین و ورزشکاران درزمینه‌ی نکات ایمنی ورزشی، تشریح علل شایع برخی از عوارض و ارائه‌ی راهکارهای پیشگیری از آن‌ها.
• آگاه کردن ورزشکاران از خطرات ورزش کردن به هنگام درد.
• برنامه‌ریزی بازه‌های زمانی مناسب برای استراحت در بین رخدادهای ورزشی.
• تحت نظر گرفتن شاخص‌های رشد یک ورزشکار جوان (قد، وزن، شاخص جرمی بدن BMI) به‌منظور مشخص کردن بازه‌های زمانی افزایش خطر آسیب.
• طراحی یک برنامه‌ی تقویت قدرت و انعطاف‌پذیری مخصوص ورزشکاران که باید در طول فصل ورزشی رعایت شود.
• تشویق افراد برای مراجعه به فیزیوتراپیست به هنگام بروز علائم عارضه.
