انگشت ماشه ای: علت، علائم، درمان، ورزش و بریس برای تریگر فینگر

انگشت ماشه‌ای هنگامی رخ می‌دهد که یکی از انگشتان یا انگشت شست در یک حالت خمیده باقی می‌ماند. انگشت خمیده ممکن است به طور ناگهانی با یک حرکت جهشی مانند کشیدن و رها کردن ماشه، صاف شود. این مشکل همچنین به نام تنوسینوویت استنوز شناخته می‌شود.

انگشت ماشه‌ای، در پی التهاب تاندون ایجاد می‌شود. برای درک چگونگی این اتفاق، تاندون‌های دست خود را در نظر بگیرید. تاندون‌ها تارهایی از جنس بافت هستند که به عضله و استخوان متصل شده تا به حرکت بدن کمک کنند. هر تاندون با لایه نازکی از بافت پوشیده شده که باعث لغزنده شدن آن می‌شود و در مقابل، از آسیب ناشی از حرکت بافت، محافظت می‌کند. می‌توانید غلاف تاندون را مانند یک تونل در نظر بگیرید. استفاده بیش از حد یا آسیب، می‌تواند باعث تورم و تحریک غلاف تاندون شود. هنگامی که این مشکل به وجود می‌آید، تاندون‌های دست نمی‌توانند درون غلاف‌ها به راحتی طبق روال عادی خود حرکت کنند. این مسئله باعث می‌شود که تاندون انگشت، در غلاف خود گیر کند و علائم انگشت ماشه‌ای ایجاد شود. اگر التهاب غلاف تاندون‌ها ادامه یابد، سرانجام باعث صدمه به تاندون یا تشکیل برآمدگی می‌شود. این عوامل می‌تواند باعث تشدید انگشت ماشه‌ای شود.

کدام یک از انگشتان دچار انگشت ماشه‌ای می‌شود؟

مشکل انگشت ماشه‌ای معمولاً انگشت حلقه یا شست را درگیر می‌کند، گرچه این اتفاق ممکن است در هر کدام از انگشتان یا چند انگشت به طور همزمان رخ دهد. تریگر فینگر همچنین عمدتاً در دست مسلط شخص ایجاد می‌شود، با این حال ممکن است هر دو دست نیز درگیر شوند.

علت ایجاد انگشت ماشه‌ای چیست؟

پزشکان از علت التهاب تاندون یا غلاف آن، که باعث ایجاد انگشت ماشه‌ای می‌شود، اطلاعات دقیقی ندارند. با این وجود، عوامل خطر و شرایطی وجود دارد که احتمال بروز انگشت ماشه‌ای را افزایش می‌دهد که شامل مشکلات پزشکی زیر است:

• دیابت: خطر بروز انگشت ماشه‌ای در بیماران دیابتی نسبت به افراد عادی، پنح تا 10 برابر بیشتر است، و 25% از بیماران مبتلا به تریگر فینگر، دیابت دارند. همچنین، به طور تقریبی در نیمی از بیماران دیابتی، چندین انگشت دچار انگشت ماشه‌ای می‌شود.
• آرتریت روماتوئید: آرتریت روماتوئید یک اختلال التهابی است که مفاصل، عضلات و تاندون‌های دست را تحت تاثیر قرار می‌دهد. از آنجایی که آرتریت روماتوئید می‌تواند باعث التهاب تاندون‌های دست شود، می‌تواند باعث ایجاد انگشت ماشه‌ای نیز شود.
• نقرس: نقرس، نوعی آرتروز دردناک است که ناشی از تجمع اسید اوریک در بدن است. بیماری نقرس معمولاً در مفاصل انگشتان ایجاد می‌شود و هنگامی که بدون درمان رها شود، می‌تواند به تاندون‌ها نیز صدمه بزند. افرادی که دچار نقرس هستند، بیشتر از افراد عادی به مشکل انگشت ماشه‌ای دچار می‌شوند.
• استئوآرتریت: استئوآرتریت، نوعی آرتروز متداول است که در دست رخ می‌دهد. استئوآرتریت باعث تخریب غضروف در مفاصل و سرانجام درد مرتبط با تاندون می‌شود. بیماری انگشت ماشه‌ای در افرادی که دچار استئوآرتریت هستند، متداول‌تر است.
• انقباض دوپویترن: بیمارانی که دچار مشکل انگشت ماشه‌ای می‌شوند، بیشتر در معرض خطر بروز انقباض دوپویترن هستند و بالعکس. انقباض دوپویترن یک ناهنجاری دست است که اغلب با گذشت زمان ایجاد می‌شود. این مشکل بر لایه‌های بافت زیر پوست اثر می‌گذارد و در نتیجه یک نوار ضخیم ایجاد می‌شود که می‌تواند انگشت را به حالت خمیده درآورد.

مشکلات دیگری که می‌تواند باعث التهاب دست و در نتیجه انگشت ماشه‌ای شود، شامل بیماری کلیه و پرکاری تیروئید است.

علائم انگشت ماشه‌ای چیست؟

هنگامی که شخص به تازگی دچار بیماری انگشت ماشه‌ای شده، با حرکت دادن انگشت درگیر، صدای کلیک یا تق را بدون درد احساس می‌کند. به مرور که این بیماری پیشرفت می‌کند، در پایه انگشت درگیر این مشکل، هنگام حرکت یا فشار دادن آن ناحیه، درد احساس می‌شود. به عنوان مثال، ممکن است متوجه درد در انگشت اشاره شوید که به دلیل بافندگی یا انجام سرگرمی‌های دیگر، ایجاد شده است. اغلب درد و خشکی ناشی از تریگر فینگر، صبح هنگام یا زمانی که جسمی را محکم گرفته یا انگشت درگیر را باز می‌کنید، بروز می‌کند.

اگر علائم انگشت ماشه‌ای شدیدتر شود، ممکن است هنگامی که انگشت را خم می‌کنید، گیر کند و به طور ناگهانی با حرکت سریع دوباره صاف شود. همچنان که این بیماری پیشرفت می‌کند، این احتمال وجود دارد که قادر نباشید انگشت خود را بطور کامل خم و راست کنید.

به طور کلی، علائم معمول انگشت ماشه‌ای شامل موارد زیر است:

• درد کف دست در ناحیه پایه انگشت
• خشکی انگشتان به خصوص هنگام صبح
• احساس جهش یا صدای تق هنگام حرکت دادن انگشت
• برجستگی در پایه انگشتان در نزدیکی کف دست
• قفل شدن انگشت در حالت خمیده و سپس با سرعت صاف شدن
• ناتوانی در صاف کردن انگشت از حالت قفل شدگی

عوامل خطر انگشت ماشه‌ای

اغلب اوقات بیماری انگشت ماشه‌ای در پی حرکات مکرر و استفاده بیش از حد از انگشت ایجاد می‌شود. به عنوان مثال، اگر شغل شخص به گونه‌ای باشد که به طور اجباری و مکرر، جسمی را در دست بگیرد، احتمال اینکه به انگشت ماشه‌ای مبتلا شود، بیشتر است. به طور کلی، برخی از عوامل خطر بروز انگشت ماشه‌ای، شامل موارد زیر است:

• سن : بروز انگشت ماشه‌ای در افراد بالای 40 سال بیشتر است، که نشان می دهد سن، در بروز این بیماری نقش دارد. علائم انگشت ماشه‌ای اغلب به طور متوسط از 58 سالگی شروع می‌شوند.
• جنسیت : زنان دو تا شش برابر بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به انگشت ماشه‌ای قرار دارند، که دلایل آن ناشناخته است. همچنین، احتمال ابتلا به استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید در زنان بیشتر است، از این رو، آن‌ها بیشتر مستعد ابتلا به انگشت ماشه‌ای هستند.
• سرگرمی‌ها: برخی از سرگرمی‌ها مانند باغبانی، بافندگی و ساخت جواهرآلات، نیازمند حرکات تکراری دست یا محکم گرفتن جسم است. این فعالیت‌ها ممکن است خطر بروز انگشت ماشه‌ای را افزایش دهد.
• مشاغل: بیماری انگشت ماشه‌ای در بین افرادی که مشاغل آن‌ها نیازمند حرکات مکرر، در دست گرفتن مداوم جسم یا حرکات پرفشار انگشت یا شست می‌باشد، رایج‌تر است. به عنوان نمونه، کشاورزان، موسیقیدان‌ها یا کارگران صنعتی بیشتر مستعد ابتلا به تریگر فینگر هستند.

بهترین راه درمان انگشت ماشه‌ای چیست؟

بهترین راه درمان انگشت ماشه‌ای در ابتدا استفاده از روش‌های کم تهاجمی است. در اصل، بیمار تمایل دارد که انگشت ماشه‌ای را مانند مشکل درد عضلات – با استراحت و داروهای مسکن بدون نسخه درمان کند. تمرینات ورزشی خاص و پوشیدن بریس نیز می‌تواند به درمان کمک کند و در موارد خفیف، از تشدید این بیماری جلوگیری کند. در صورتی که این روش‌ها نتایجی در برنداشت و علائم ادامه یافته و منجر به درد و ناراحتی شود، بهتر است برای دریافت درمان‌های دیگر انگشت ماشه‌ای، به پزشک مراجعه کنید.

در اینجا روش‌هایی را بیان می‌کنیم که بدون جراحی، بیماری انگشت ماشه‌ای درمان می‌یابد.

استراحت

اگر به دلیل استفاده مکرر از انگشتان در محل کار یا خانه، دچار بیماری انگشت ماشه‌ای هستید، ممکن است با استراحت درد شما تسکین یابد. سعی کنید از انجام فعالیت‌هایی که نیاز به گرفتن مکرر جسم یا استفاده طولانی از ابزارهای دستی لرزشی دارند، به مدت سه تا چهار هفته یا تا زمانی که علائم شما بهبود می‌یابد، خودداری کنید. اگر قادر نیستید که به طور کامل به دست خود استراحت دهید، از دستکش‌های پددار در هنگام کار استفاده کنید، که از ایجاد کشش در دست پیشگیری می‌کنند.

مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن می‌توانند به تسکین درد و التهاب مرتبط به انگشت ماشه‌ای کمک کنند. اگر درخصوص درمان انگشت ماشه‌ای با داروهای NSAIDs  نگران هستید یا اطلاعات بیشتری نیاز دارید، با پزشک یا داوساز مشورت کنید.

قرار دادن یخ

سرد کردن ناحیه دردناک می‌تواند درد و تورم را با کاهش جریان خون در ناحیه درگیر، برطرف کند، اما لازم است که اینکار را با اعتدال انجام دهید، سرد کردن بیش از حد، باعث خشکی و دردناک شدن مفاصل می‌شود. برای قرار دادن یخ یا کیسه یخ ژله‌ای، ابتدا جسم سرد را درون یک پارچه، مانند یک حوله نازک بپیچید. سپس به مدت 15 دقیقه، آن را روی انگشت دردناک و کف دست قرار دهید. یک یا دو ساعت به مدت سه روز یا تا زمانی که ورم کاهش می‌یابد، از کیسه یخ استفاده کنید. همیشه قبل از استفاده مجدد از کیسه یخ، منتظر بمانید که پوست به دمای عادی برگردد.

برای تزریق کورتیکواستروئید به پزشک مراجعه کنید

اگر علائم با استراحت، داروهای ضد التهاب یا استفاده از یخ بهبود پیدا نکرد، ممکن است پزشک تزریق کورتیکواستروئید را توصیه کند. همچنین اگر علائم انگشت ماشه‌ای شدید باشد، درمان با کورتیکواستروئید ممکن است در نظر گرفته شود.

کورتیکواستروئید داروهای تولید شده مصنوعی هستند و به هورمون‌هایی در بدن شباهت دارند که التهاب را کاهش می‌دهند. پزشکان اغلب برای درمان بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید و آلرژی‌ها، این داروها را تجویز می‌کنند. برخی از کورتیکواستروئیدها می‌توانند علائم انگشت ماشه‌ای را در بیماران تا 83% برطرف کنند.

در طول این روند درمانی، پزشک کورتیکواستروئید را با یک سوزن کوچک به غلاف تاندون در پایه انگشت یا شست درگیر، تزریق می‌کند. تزریق کورتیکواستروئید به طور معمول با بی‌حسی موضعی برای بی‌حس کردن موضع انجام می‌شود، اما هنگام دریافت تزریق ممکن است کمی فشار را احساس کنید.

تزریق کورتیکواستروئید معمولاً به مدت یک سال یا بیشتر مؤثر است. با این وجود، این نوع درمان انگشت ماشه‌ای ممکن است در بیماران دیابتی با موفقیت کمتری همراه باشد. به طور کلی، این روش، درمانی سریع و ساده است که می‌تواند از نیاز به جراحی پیشگیری کند.

استفاده از بریس

می‌توانید برای استراحت دادن به تاندون، روی انگشت درگیر تریگر فینگر، از اسپلینت یا بریس استفاده کنید. در طول شب از بریس استفاده کنید، انگشت را تا حدود شش هفته در حالت مستقیم در بریس نگه دارید.

تمرینات و حرکات کششی دست انجام دهید

تمرینات آرام و حرکات کششی می‌توانند به بهبود حرکات در انگشت درگیر بیماری کمک کنند، خشکی را کاهش دهند و قدرت آن را بیشتری کنند. در صورت توانایی، حدود 10 تا 15 دقیقه در طول روز به ورزش‌های دست و انگشت اختصاص دهید. سختی تمرینات در روزهای اول، طبیعی است، قدرت و انعطاف شما با گذشت زمان افزایش می‌یابد. در اینجا فعالیت‌هایی را بیان می‌کنیم که می‌توانید برای کشش انگشت یا شستی که دچار تریگر فینگر شده، بکار ببرید:

• دست خود را روی یک میز قرار دهید.
• از دست دیگر خود استفاده کنید و انگشت دردناک را بگیرید و در حالی که انگشتان دیگر را صاف نگه داشته‌اید، آن را به آرامی به سمت خود بکشید.
• تا جایی که می‌توانید و احساس درد ندارید، انگشت را به سمت بالا بکشید.
• انگشت را در همان حالت به مدت چند ثانیه نگه دارید و سپس رها کنید.
• یک دور تمرین را پنج بار تکرار کنید.
• این تمرین را سه بار در طول روز تکرار کنید.

چگونه با روش‌های طبیعی انگشت ماشه‌ای را درمان کنیم؟

انگشتی که دچار تریگر فینگر شده، اغلب اوقات هنگام صبح در حالت خمیده قفل شده و سپس با گذشت زمان در طول روز به حالت عادی بازمی‌گردد. با این وجود، بیمارانی که دچار انگشت ماشه‌ای شدید هستند، ممکن است با وضعیتی روبرو شوند که انگشت به طور طبیعی در حالت خمیده باقی می‌ماند. هنگامی که این وضعیت روی می‌دهد، شخص باید از دست دیگر خود استفاده کند و انگشت را صاف کند. همچنان که انگشت را با فشار دست دیگر رها می‌کنید، می‌توانید انگشت قفل شده را با ماساژ پایه انگشت، از این حالت خارج کنید. در اینجا چند روش که به طور طبیعی و آرام انگشت از حالت قفل رها می‌شود، بیان می‌کنیم:

• پایه انگشت را با حرکت دایره‌وار مالش دهید، به آرامی روی آن فشار وارد کنید.
• این ناحیه را به آرامی به مدت چند دقیقه ماساژ دهید.
• تمامی نواحی مرتبط با انگشت مبتلا به تریگر فینگر را ماساژ دهید مانند، دست، مچ و بازو

اگر انگشت با توجه به تلاش شما برای آزاد کردن آن، هنوز در حالت قفل باقی ماند و احساس درد دارید، به پزشک مراجعه کنید و در مورد روش‌های درمانی مورد نیاز خود با او مشورت کنید.

آیا فشار دادن توپ با دست به انگشت ماشه‌ای کمک می‌کند؟

بله، فشار دادن یک توپ، راهی آسان برای کاهش درد و پیشگیری از انگشت ماشه‌ای است. از یک توپ کوچک برای انجام تمرین زیر، استفاده کنید:

• توپ را در وسط کف دست قرار دهید.
• چند ثانیه توپ را محکم فشار دهید.
• توپ را رها کرده و انگشتان را از هم باز کنید.
• این تمرین را چندبار تکرار کنید.

آیا انگشت ماشه‌ای به طور خودبخود رفع می‌شود؟

بسته به شدت انگشت ماشه‌ای، این بیماری می‌تواند به طور خودبخود رفع شده و در طول چند هفته برطرف ‌شود. در صورتی که پس از حدود یک ماه استراحت یا استفاده از بریس علائم ادامه یافت، با پزشک برای استفاده از تزریقات کورتیکواستروئید یا دیگر روش‌های درمانی صحبت کنید.

آیا ممکن است یک انگشت دوبار به انگشت ماشه‌ای مبتلا شود؟

بله، ممکن است یک انگشت پس از بهبودی در دوره اول، دوباره دچار انگشت ماشه‌ای شود. همچنین ممکن است این علائم در دیگر انگشتان یک دست یا دست دیگر بروز کند. اگر علائم انگشت ماشه‌ای بارها پس از بهبودی باز می‌گردد، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید. پس از جراحی انگشت ماشه‌ای در یک انگشت، تکرار آن در همان انگشت به ندرت رخ می‌دهد.

اگر انگشت ماشه‌ای درمان نشود، چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

انگشت ماشه‌ای به طور معمول مشکلی جدی نیست، اما می‌تواند منجر به درد و محدودیت حرکتی شده و باعث آزار شدید در شخص شود. همچنین در صورتی که انگشت ماشه‌ای درمان نشود، ممکن است با گذشت زمان وخیم‌تر شده و به طور دائم در حالت خمیده یا صاف باقی بماند. اگر انگشت شما قفل شد، پزشک جراحی را پیشنهاد می‌دهد.

چه زمانی بهتر است جراحی انگشت ماشه‌ای انجام شود؟

جراحی معمولاً آخرین گزینه درمانی برای انگشت ماشه‌ای است و اگر دیگر روش‌های درمانی نتیجه بخش نباشد، ممکن است پزشک جراحی را پیشنهاد دهد. همچنین ممکن است پزشک در شرایط زیر، جراحی را پیشنهاد دهد:

• شخص مبتلا به دیابت باشد.
• تزریق کورتیکواستروئید انجام شده اما بهبودی حاصل نشود.
• علائم بسیار شدید باشد، مانند محدودیت حرکت و ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزانه بدون درد
• علائم انگشت ماشه‌ای شخص را خجالت زده و نگران کند.
• علائم تشدید شود.

جراحی انگشت ماشه‌ای چیست؟

جراحی انگشت ماشه‌ای یک روش سریع و کاربردی برای درمان این بیماری است و نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارد. دو روش مهم جراحی برای انگشت ماشه‌ای وجود دارد.

• جراحی آزادسازی باز: جراح، در جراحی آزادسازی باز، یک برش کوچک در کف دست ایجاد می‌کند و با دقت غلاف تاندون را برش می‌دهد تا آن را باز کند و تاندون آزادانه در آن حرکت کند. سپس جراح زخم را بخیه می‌زند. جراحی آزادسازی باز برای انگشت ماشه‌ای یک روش مطمئن است و احتمال موفقیت آن 99% است.
• جراحی آزادسازی زیرپوستی: جراحی آزادسازی زیرپوستی نسبت به روش باز، کمتر تهاجمی است. جراح در این روش، به جای ایجاد برش، یک سوزن را به درون پایه انگشت وارد می‌کند. پزشک با استفاده از سوزن بافت اطراف تاندون محدود شده را از هم باز می‌کند. روش آزادسازی زیرپوستی، نتایج رضایت بخش قابل توجهی را در مدت زمان کوتاهی برای بیماران به همراه دارد. با این وجود، بررسی‌ها نشان می‌دهد که جراحی آزادسازی باز، نتایج بهتری را در دراز مدت خواهد داشت.

به طور کلی، هر دو روش جراحی علائم انگشت ماشه‌ای را به طور مؤثری برطرف خواهند کرد.