با بالا رفتن سن، تغییراتی را در عملکرد بدن خود تجربه خواهید کرد. از دست دادن شنوایی، می‌تواند یکی از این تغییرات باشد.
از دست رفتن شنوایی به دلیل کهولت سن، یک عارضه‌ی شایع است که بسیاری از افراد مسن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. تقریباً یک نفر از هر دو بزرگسال، درجاتی از فقدان شنوایی را در سن بالاتر از 65 سال تجربه می‌کنند.
فقدان شنوایی مرتبط با سن، به نام پریسبیکوزیس نیز خوانده می‌شود. گرچه فقدان شنوایی مرتبط با سن، یک عارضه‌ی تهدید کننده‌ی حیات نیست، اما اگر به صورت درمان‌نشده رها شود، می‌تواند دارای تأثیر چشم‌گیر بر روی کیفیت زندگی فرد باشد.
فقدان شنوایی، کاهش ناگهانی یا تدریجی در میزان شنوایی فرد است. این عارضه، یکی از شایع‌ترین بیماری‌هایی است که افراد بزرگسال و کهنسال را تحت تأثیر قرار می‌دهد. داشتن مشکل در شنیدن، می‌تواند درک و دنبال کردن توصیه‌های پزشک، پاسخ به اعلام‌ها و شنیدن صدای زنگ در و هشدارها را دشوار کند. این عارضه همچنین لذت بردن از صحبت با دوستان و افراد خانواده را سخت می‌نماید. تمامی اینها می‌توانند خسته‌کننده، خجالت‌آور و حتی خطرناک باشند.
کلینیک امید با بهره برداری از بهترین امکانات و تجهیزات به روز و حضور بهترین متخصصان امکان مداوای سالمندان دچار نقص شنوایی و کم شنوایی را در منزل فراهم آورده است.
برای دریافت نوبت ویزیت یا مشاوره با متخصصان ما میتوانید با شماره 091284444990 تماس بگیرید.
فهرست مطالب
- 1 انواع نقص شنوایی
- 2 علت‌های فقدان شنوایی مرتبط با سن
- 3 علائم نقص شنوایی مرتبط با سن
- 4 این بیماری چگونه تشخیص داده می‌شود؟
- 5 درمان نقص گوش مرتبط با سن
- 6 راه‌هایی برای مقابله با نقص شنوایی
- 7 نکات صحبت با افرادی که دارای نقص شنوایی هستند
- 8 دورنمای نقص شنوایی به دلیل کهولت سن
- 9 پیشگیری از فقدان شنوایی مرتبط با سن
انواع نقص شنوایی
نقص شنوایی در اشکال مختلفی بروز می‌کند. این بیماری می‌تواند به شکل فقدان خفیف باشد، که در آن شخص صداهای بلند خاصی مانند صدای خانم‌ها و بچه‌ها را نمی‌شوند، یا به شکل از دست رفتن کلی شنوایی بروز کند. دو دسته‌بندی کلی از نقص شنوایی وجود دارد:
- کاهش شنوایی حسی، که زمانی اتفاق می‌افتد که آسیب به عصب گوش میانی یا شنوایی گوش وارد می‌شود. این نوع نقص معمولاً دائمی است.
- کاهش شنوایی انتقالی، زمانی رخ می‌دهد که امواج صوتی نمی‌توانند به گوش میانی برسند. علت آن می‌تواند تشکیل شدن جرم در گوش، مایع یا سوراخ شدن پرده‌ی گوش باشد. درمان پزشکی یا جراحی، معمولاً می‌تواند این نوع نقص شنوایی را معالجه کند.
از دست رفتن ناگهانی شنوایی
از دست رفتن ناگهانی شنوایی حسی، یا کری ناگهانی، فقدان سریع توانایی شنیدن است. این عارضه می‌تواند به یکباره یا در مدت سه روز برای فرد رخ بدهد. این حالت باید به عنوان یک مورد اورژانسی مدنظر قرار بگیرد. اگر شما یا کسی که می‌شناسید، فقدان شنوایی حسی ناگهانی را تجربه کرده است، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
فقدان شنوایی مرتبط با سن (پریسبیکوزیس)
نوعی از نقص شنوایی، به نام پریسبیکوزیس، یا فقدان شنوایی مرتبط با سن، تدریجاً و با بالا رفتن سن فرد ایجاد می‌شود. به نظر می‌رسد که این عارضه در خانواده به ارث رسیده و احتمالاً به دلیل بروز تغییرات در گوش میانی و عصب شنوایی رخ می‌دهد. ابتلا به پریسبیکوزیس می‌تواند تحمل صداهای بلند را برای فرد دشوار کرده و توانایی شنیدن صحبت‌های دیگران را از او بگیرد.
فقدان شنوایی مرتبط با سن، غالباً در هر دو گوش رخ داده و هر دوی آنها با به یک میزان تحت تأثیر قرار می‌دهد. به این دلیل که این نقص تدریجی است، شخص مبتلا به پریسبیکوزیس ممکن است تشخیص ندهد که او بخشی از قابلیت شنیداری خود را از دست داده است.
وز وز گوش (تینیتوس)
تینیتوس نیز که در افراد میانسال شایع است، معمولاً به عنوان وز وز گوش توصیف می‌شود اما می‌تواند صدایی شبیه به خروش، تیک تیک، هیس یا وز وز داشته باشد. تینیتوس ممکن است گاهی اوقات احساس شود. ممکن است در یک گوش یا هر دو شنیده شده و ممکن است بلند یا آرام باشد. تینیتوس می‌تواند با هر نوع نقص شنوایی همراه بوده و ممکن است علامت بیماری‌های دیگری مانند فشار خون بالا یا آلرژی‌ها یا عوارض جانبی داروها باشد. تینیتوس یک علامت و نه یک بیماری است. گاهی اوقات چیزی به سادگی جرم گوش که باعث انسداد کانال گوش شده است، تینیتوس را ایجاد می‌کند و گاهی این علامت نتیجهی بیماری‌های دیگری است.
علت‌های فقدان شنوایی مرتبط با سن
فقدان شنوایی به دلیل کهولت سن به تدریج و با گذشت زمان ایجاد می‌شود. تغییرات متعددی در گوش میانی ممکن است باعث ایجاد این عارضه شوند. اینها شامل موارد زیر می‌باشند:
- تغییر در ساختار گوش میانی
- تغییر در جریان خون گوش میانی
- اختلال در اعصاب مسئول شنوایی
- تغییر در روش تحلیل صداها و صحبت‌ها توسط مغز
- آسیب به موهای کوچک موجود در گوش که مسئول انتقال اصوات به مغز هستند.
فقدان شنوایی مرتبط با سن همچنین ممکن است به دلایل دیگری از جمله موارد زیر ایجاد شود:
- دیابت
- جریان خون ضعیف
- بودن در معرض صداهای بلند
- استفاده از داروهای خاص
- سابقه‌ی خانوادگی نقص شنوایی
- سیگار کشیدن
علائم نقص شنوایی مرتبط با سن
علائم نقص شنوایی مرتبط با سن معمولاً با عدم توانایی صداهای بلند شروع می‌شود. ممکن است مشاهده کنید که در شنیدن صدای خانم‌ها یا کودکان دچار مشکل هستید. همچنین ممکن است در شنیدن نویزهای پس زمینه یا شنیدن صدای واضح دیگران مشکل داشته باشید.
علائم دیگری که ممکن است رخ دهند شامل موارد زیر می‌باشند:
- صداهای خاصی به نظر خیلی بلند می‌رسند.
- شنیدن در محیط‌هایی که نویز دارند دشوار است.
- شنیدن تفاوت میان حرف s و th دشوار است.
- در گوش صدای وز وز میآ‌آید.
- باید صدای تلویزیون یا رادیو را بیشتر از حد معمول کنید.
- باید مداوم از افراد بخواهید که حرف خود را تکرار کنند.
- در درک مکالمه‌ی تلفنی مشکل دارید.
اگر هر کدام از این علائم را مشاهده کردید، پزشک خود را مطلع کنید. اینها می‌توانند علامت دیگر بیماری‌ها نیز باشند و باید توسط پزشک مورد بررسی قرار بگیرند.
این بیماری چگونه تشخیص داده می‌شود؟
اگر دارای علائم نقص شنوایی به دلیل کهولت سن هستید، با پزشک خود برای تشخیص بیماری ملاقات کنید. پزشک یک معاینه‌ی فیزیکی کامل را برای رد دلایل دیگر نقص شنوایی انجام می‌دهد. او همچنین ممکن است با استفاده از اتوسکوپ درون گوش شما را نگاه کند.
اگر پزشک نتواند دلیل دیگری برای علائم شما پیدا کند، احتمالاً وجود این بیماری را در شما تشخیص می‌دهد. او ممکن است شما را به یک متخصص شنوایی به نام شنوایی‌شناس ارجاع دهد. این متخصص می‌تواند یک تست شنوایی را برای کمک به تعیین میزان نقص شنوایی در شما، انجام دهد.
درمان نقص گوش مرتبط با سن
هیچ درمانی برای نقص شنوایی به دلیل کهولت سن وجود ندارد. اگر این عارضه در شما تشخیص داده شده است، پزشک برای بهبود شنوایی و کیفیت زندگی بر روی شما کار خواهد کرد. پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
- استفاده از سمعک برای بهتر شنیدن
- تجهیزات کمکی مانند امپلی فایرهای تلفن
- درس‌هایی در زبان اشاره یا لبخوانی (برای فقدان شدید شنوایی)
در برخی از موارد، پزشک ممکن است کاشت حلزون را توصیه کند. این یک وسیله‌ی الکترونیکی کوچک است که با عمل جراحی در گوش شما قرار داده می‌شود. ایمپلنت‌ها حلزون می‌توانند صداها را تا حدی بلندتر کنند اما شنوایی عادی را برنمی‌گردانند. این گزینه تنها برای افرادی استفاده می‌شود که دارای مشکل شدید در شنوایی هستند.
راه‌هایی برای مقابله با نقص شنوایی
اگر علائم نقص شنوایی را در خود مشاهده کردید، با پزشک صحبت کنید. اگر دارای مشکل در شنیدن هستید، باید:
- اجازه بدهید افراد بدانند که شما دارای مشکل در شنیدن هستید.
- از افراد بخواهید که چهره به چهره‌ی شما قرار گرفته و کندتر و واضح‌تر صحبت کنند. همچنین از آنها بخواهید که با صدای بلندتر با شما حرف بزنند اما فریاد نکشند.
- به آنچه که گفته می‌شود و اداها و ژست‌های صورت فرد دقت کنید.
- اگر چیزی که فرد می‌گوید را متوجه نشده اید، به او اطلاع بدهید.
- از فرد بخواهید تا جمله‌ی خود را با کلمات دیگری بگوید و دوباره تلاش کنید.
مهم‌ترین کاری که در مواجهه با این مشکل باید انجام دهید، پیگیری درمان حرفه‌ای است. پزشک خانوادگی شما ممکن است قادر به تشخیص و درمان این مشکل باشد. همچنین ممکن است پزشک، شما را به متخصصان دیگر مانند متخصص گوش و حلق و بینی یا متخصص شنوایی شناسی (پزشکی که می‌تواند میزان نقص شنوایی را شناسایی کرده و اندازه‌گیری کند) ارجاع دهد.
نکات صحبت با افرادی که دارای نقص شنوایی هستند
در اینجا توصیه‌هایی آورده شده است، که میتوانید در زمان صحبت با کسانی که دارای مشکل در شنیدن هستند، به کار ببندید:
- در جمع، افرادی که دارای نقص شنوایی هستند را نیز در مکالمات شرکت دهید.
- برای کمک به کاهش نویز محیط، مکان ساکتی را برای صحبت با چنین افرادی پیدا کنید، بخصوص در رستوران‌ها و در گردهمایی‌های اجتماعی.
- در نور خوب ایستاده و از حالت‌های چهره و اداها برای دادن راهنمایی به فرد استفاده کنید.
- چهره به چهره‌ی فرد ایستاده و آشکارا صحبت کنید.
- کمی بلندتر از حد نرمال صحبت کنید، اما فریاد نکشید.
- با سرعت معقولی صحبت کنید.
- دهان خود را در زمان صحبت پنهان نکنید، چیزی نخورید و آدامس نجوید.
- صحبت خود را در صورت نیاز تکرار کرده و از کلمات متفاوتی استفاده کنید.
- مطمئن شوید که در یک زمان فقط یک فرد صحبت می‌کند.
- صبور باشید، مثبت و آرام بمانید.
- از او بپرسید که چطور میتوانید به او کمک کنید.
دورنمای نقص شنوایی به دلیل کهولت سن
کم شدن شنوایی به دلیل بالا رفتن سن، یک عارضه‌ی پیشرونده است، به این معنا که با گذشت زمان بدتر می‌شود. اگر شنوایی خود را از دست بدهید، این موضوع دائمی خواهد بود. گرچه فقدان شنوایی با گذشت زمان بدتر می‌شود، اما استفاده از تجهیزات کمک‌کننده مانند سمعک‌ها می‌توانند کیفیت زندگی را بالا ببرند.
درباره‌ی گزینه‌های درمانی پیش روی خود، با پزشک صحبت کنید. از او بپرسید که چه کاری میتوانید برای مینیموم کردن تأثیر این بیماری بر روی زندگی روزمره‌ی خود انجام دهید. همچنین ممکن است بخواهید که برای پیشگیری از افسردگی، اضطراب و کناره‌گیری اجتماعی که غالباً با این بیماری همراه هستند، به دنبال درمان باشید.
پیشگیری از فقدان شنوایی مرتبط با سن
ممکن است قادر نباشید که از کم شدن شنوایی به دلیل بالا رفتن سن جلوگیری کنید. با این حال، گام‌هایی هستند که میتوانید برای پیشگیری از بدتر شدن آن بردارید. اگر از فقدان شنوایی به دلیل کهولت سن رنج میبرید، توصیه‌های زیر را به خاطر داشته باشید:
- از بودن مکرر در معرض صداهای بلند پرهیز کنید.
- از محافظ گوش در مکان‌هایی که در آنها صداهای بلند وجود دارد، استفاده کنید.
- اگر دیابت دارید، قند خون خود را تحت کنترل داشته باشید.
اگر علائم این بیماری را مشاهده کردید، به دنبال گرفتن کمک فوری از پزشک خود باشید. اگر فقدان شنوایی شما پیشرفت کند، با احتمال بیشتری توانایی درک صحبت‌ها را از دست خواهید داد. با این حال، اگر درمان زود هنگام را دریافت کنید، میتوانید این توانایی را حفظ کرده و فقدان را در کمترین حد نگه دارید.